Ας υποθέσουμε ότι είσαι γιατρός στο ΚΑΤ, εν μέσω Ολυμπιακών Αγώνων, και ξαφνικά εμφανίζεται μπροστά σου ο Χρήστος Τζέκος και σου λέει πως η Κατερίνα Θάνου και ο Κώστας Κεντέρης έπεσαν με τη μηχανή και πρέπει να εισαχθούν στο νοσοκομείο. Οι αθλητές στέκονται δίπλα του σαστισμένοι, ίσως όχι εμφανώς τραυματισμένοι -τουλάχιστον στο βαθμό που να χρειάζονταν εισαγωγή, αλλά είναι προφανές ότι κάτι τρέχει. Απ' τα λίγα που ξέρεις περί πρωταθλητισμού στον στίβο, φαντάζεσαι ότι δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: 'Η ότι τα παιδιά βρίσκονται σε δύσκολη θέση, αφού φοβούνται ότι δεν θα μπορέσουν να υπερασπισθούν τον θρύλο τους μπροστά στα μάτια των συμπατριωτών τους, είτε λόγω ελλιπούς προετοιμασίας, είτε λόγω άγχους, είτε λόγω πληροφοριών ότι οι "κακοί Αμερικανοί" έχουν έλθει με τα τελευταία επιτεύγματα του ντόπινγκ στην φαρέτρα τους. Ή, αν είσαι πιο υποψιασμένος για το παρασκήνιο του ελληνικού στίβου, ότι κάτι έχει πάει στραβά με την θεραπεία (sic) του Κώστα και της Κατερίνας και άρα κινδυνεύουν να πιαστούν ντοπέ και να ξεφτιλιστούν. Και στις δύο περιπτώσεις, το εθνικό σου καθήκον πιθανότατα θα σε καλέσει να κάνεις την εισαγωγή. Έτσι κι αλλιώς οι αθλητές δεν θα κατεβούν στους αγώνες, οπότε το όποιο κακό θα είναι μικρό. Δεν γίνεται να ξέρεις ότι την ώρα που συμβαίνουν όλα αυτά, ψάχνουν τον Κεντέρη και τη Θάνου για έλεγχο και ότι οι δύο αθλητές ψάχνουν άλλοθι για να τον αποφύγουν.
Ας υποθέσουμε ότι είσαι ο Κώστας ή η Κατερίνα και έχεις προετοιμασθεί επί τέσσερα χρόνια για τη μεγαλύτερη στιγμή της καριέρας σου, για μια κούρσα 19 ή 10 δευτερολέπτων που θα σου χαρίσει ένα χρυσό ολυμπιακό μετάλλιο -ή ακόμη περισσότερο θα το χαρίσει στα εκατομμύρια συμπατριωτών σου που σε θέλουν θριαμβευτή στους "δικούς τους" αγώνες. Έχεις ήδη κερδίσει μετάλλιο στους προηγούμενους Ολυμπιακούς, είσαι το μεγάλο φαβορί και όλο το σύστημα λειτουργεί υπέρ σου. Η ψυχολογία σου δείχνει όχι απλά νίκη -αλλά θρίαμβο. Και ξαφνικά, λίγες μόνο μέρες πριν τον αγώνα σου, έρχεται ο προπονητής σου, ο πιο μεγάλος υποστηρικτής σου ως τώρα (σε κάθε επίπεδο) και σού λέει ότι τα πράγματα δεν είναι όπως τα νόμιζες, ότι όχι μόνο δεν θα νικήσεις στον αγώνα, αλλά πιθανότατα δεν θα κατεβείς καν -και το ακόμη χειρότερο: ότι αυτήν την στιγμή διώκεσαι και πρέπει να κάνεις το παν για να μην πιαστείς. Πιθανότατα θα περάσεις άμεσα από τη φάση της απόλυτης αυτοπεποίθησης στη φάση του σοκ, σε μια κατάσταση ημιναρκωμένη και θα δεχθείς να κάνεις ακόμη και το πιο κουλό πράγμα που θα σου προτείνει ο Χρήστος Τζέκος, όπως το να σκίσεις τα ρούχα σου και να παρουσιαστείς στο ΚΑΤ ως θύμα μοτοσικλετικού ατυχήματος.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι είσαι ο Χρήστος Τζέκος, που εκτός από την παραπάνω αυτοπεποίθηση που είχαν οι αθλητές σου, έχεις και τις διαβεβαιώσεις διαφόρων επισήμων φορέων με τους οποίους βρίσκεσαι σε θέση να μιλάς (ας πούμε γιατί είσαι ο κινητήριος μοχλός του συστήματος που έχουν στήσει για την παραγωγή μεταλλίων που διαφημίζουν το μεγαλείο της χώρας σου) και είσαι απόλυτα πεπεισμένος ότι όλα θα πάνε καλά. Κάποια στιγμή, κάποιος από τους εκπροσώπους των φορέων αυτών σού τηλεφωνεί και σου εξηγεί ότι το παραμύθι τελείωσε, ότι αυτήν την στιγμή οι αθλητές σου (και προφανώς και εσύ) τελούν υπό διωγμόν και ότι ο ίδιος και οι υπόλοιποι φορείς δεν μπορούν να σε καλύψουν πια, διότι η άρση της ασυλίας σου έχει έλθει από πολύ ψηλά. Πιθανότατα θα νιώσεις προδωμένος από το σύστημα με το οποίο συναλλασσόσουν τόσο καιρό και θα σπεύσεις να καλύψεις όσο μπορείς τα νώτα σου -ακόμη και με ηλίθιες ιδέες (όχι ότι με έξυπνες θα μπορούσες να ξεγελάσεις το σύστημα...)
Την Τρίτη, ο Εισαγγελέας εισηγήθηκε την ενοχή όλων των εμπλεκομένων στην υπόθεση του ατυχήματος Κεντέρη - Θάνου. Δηλαδή και των γιατρών και των αθλητών και του προπονητή τους. Αναγνώρισε ελαφρυντικά στους γιατρούς και στους αθλητές. Περίπου τα ελαφρυντικά που παρουσίασα κι εγώ πιο πάνω. Οι γιατροί είχαν μπροστά τους δύο θρύλους του αθλητισμού και οι αθλητές είχαν ψυχική εξάρτηση από τον προπονητή. Τον Τζέκο τον άφησε ξεκρέμαστο. Είναι δύσκολο να του αναγνωρίσεις το ελαφρυντικό της "σιγουριάς του συστήματος", γιατί μετά θα πρέπει να πας να αποκαλύψεις αυτό το περίφημο σύστημα. Επίσης, η όλη υπόθεση χρειάζεται ένα εξιλαστήριο θύμα και ο χαρακτήρας του Χρήστου Τζέκου είναι ο λιγότερο συμπαθής στο πανελλήνιο -ήταν ακόμη και τότε, προ 2004, την εποχή των χρυσών μεταλλίων.
Το σύστημα, λοιπόν, φαίνεται ότι τελικά θα κατατροπώσει τον Χρήστο Τζέκο, θα τού φορτώσει όλο ή το μεγαλύτερο μέρος του φταιξίματος και θα διατηρήσει σε ένα καθεστώς ιερών (έστω λιγότερο ιερών από κάποτε) τεράτων τους αθλητές -γιατί η Ελλάδα χρειάζεται ακόμη κάποιες επικές ιστορίες του παρελθόντος να διηγείται. Ας μην βιαστούμε, όμως, να λυπηθούμε για τον προπονητή τους. Γιατί, αν και τιμωρημένος από τις αθλητικές αρχές και εξοστρακισμένος από τα στίβου, στην ουσία δεν έφυγε ποτέ και συνέχισε να συναλλάσσεται με το ίδιο σύστημα που κάποτε τον αποθέωνε, που μετά αρνήθηκε να τον στηρίξει και που τώρα θέλει να τον φάει ζωντανό. Ο Τζέκος ήξερε να κάνει καλά μια δουλειά -άριστα ίσως, καλλίτερα από οποιονδήποτε άλλον ανά τον κόσμο- και δεν θα μπορούσε να την αφήσει επειδή κάποια μέρα το πανελλήνιο υποψιάστηκε ότι το διαβόητο ατύχημα ίσως και να ήταν κάλπικο. Απλά, μετά την "μεγάλη ιδέα" του 2004 τα χρήματα στέρεψαν από τον ελληνικό αθλητισμό και αυτό που κάποτε ήταν ένα σύστημα παραγωγής Ολυμπιονικών και Παγκόσμιων Πρωταθλητών σήμερα είναι ένα παρατημένο εργοστάσιο στο οποίο κανείς δεν θέλει ή μπορεί να εγκαταστήσει τις νεώτερες τεχνολογίες.
Είναι η αλήθεια πως ως λαός έχουμε μια τάση να κουκουλώνουμε και να ξεχνάμε όλα όσα μας πονάνε, αλλά στην συγκεκριμένη περίπτωση ειλικρινά δεν βλέπω κανένα νόημα σε μια καταδίκη του Χρήστου Τζέκου με μια εξαντλητική ποινή. Ο διασυρμός του τόσα χρόνια είναι αρκετός. Φτάνει που ο άλλοτε εργοστασιάρχης έχει πια γίνει θυρωρός του θλιβερού εργοστασίου. Αυτό που με θλίβει όμως ακόμη περισσότερο είναι ότι στην διεύθυνση της φάμπρικας αυτής έχουν μείνει οι ίδιοι άνθρωποι που βρίσκονταν και τότε -και από πιο πριν ακόμη, είναι οι ίδιοι που την διηύθυναν και προ 15ετίας όταν έκανα ακόμη πρωταθλητισμό. Γραφικοί ή με κάποιο συμφέρον, το θέμα είναι ότι κανείς πια δεν ενδιαφέρεται να συνδέσει το όνομά του με αυτό που κάποτε φάνταζε σαν "ευγενής σκοπός".
6 σχόλια:
ludens καταλαβαινω τη "συνδικαλιστικη" συναισθηματικη εμπλοκη σου με τα του στιβου, αλλα τη στιγμή που συγχρονοι τους αθλητες όπως π.χ. η μαριον τζοουνς ξεφτιλιστηκαν με ειδεχθεστερο τροπο, χωρις μαλιστα ποτε ο αμερικανικος λαος να γιουχαρει "εξαπατημενος" την κουρσα των 200μ. σε Ολουμπαικους αγωνες...τη στιγμή που ντοπαριστες-προπονητες στο εξωτερικο εχουν φλερταρει με τη φυλακη...τη στιγμή που η μνησικακη κι ανεπαρκης IAAF εχει λερωσει το τελος θρυλων οπως ο λ.κριστι, ο σοτομαγιορ, πιο προσφατα η δεβετζη, δεν μπορουμε να ζηταμε επικεικεια για το κυνικο προτυπο νεοελληνικου λαμογιου που συμβολιζει το τζελ των μαλλιων του τζεκου (ασχετα αν δεν τα εκανε μονος του, αλλα καλυπτομενος απο ενα ολοκληρο συστημα)...για τους σεβαστηδες λοιπον μαζι σου 1000%, για τον τζεκο και τα αβουλα παιδακια του οχι, ποσω μαλλον οταν παρα την (με η χωρις ελαφρυντικο) ενοχη τους δεν προκειται να αντιμετωπισουν σοβαρες ποινες...
τερεζος
@ Laternative: Ο Τζέκος συνεχίζει, επτά χρόνια μετά το "ατύχημα", να κάνει τη δουλειά που έκανε και τότε -και τώρα πια από το παρασκήνιο, αφού τού απαγορεύθηκε να είναι προπονητής στίβου, άρα πιο "αθόρυβα" και καθόλου προκλητικά. Ναι μεν το μαγαζί είναι μπακάλικο πια και όχι φάμπρικα, αλλά παρά τα όργια του 2004, ο ελληνικός στίβος δεν άλλαξε τρόπο λειτουργίας. Με το να φάει μια χοντρή ποινή ο Τζέκος, απλά οι απ' έξω θα νομίζουν ότι κάτι διορθώθηκε. Τίποτε δεν θα έχει αλλάξει όμως, αν δεν βρεθούν οι πραγματικοί υπεύθυνοι.
Ίσως ο τίτλος του post μου να είναι προκλητικός και να χάνεται το υπόλοιπο νόημα. Θέλετε να το αλλάξουμε σε "να τιμωρηθεί παραδειγματικά ο Τζέκος και τα παιδιά"; Να το αλλάξουμε. Αλλά να προσθέσουμε οπωσδήποτε και το "πιο παραδειγματικά όμως να τιμωρηθούν οι Σεβαστήδες και οι λοιποί".
Επίσης, η σύγκριση με τις υπόλοιπες υποθέσεις, πλην της Τζόουνς, είναι λίγο άτυχη. Μιλάμε για εντελώς διαφορετικές περιπτώσεις. Η υπόθεση Τζόουνς είναι μεν πιο κοντινή, αλλά και εκεί υπάρχει μια σημαντική διαφορά: Καλώς ή κακώς, η Θάνου και ο Κεντέρης δεν έχουν πιαστεί ποτέ ντοπέ. Δεν λέω ότι δεν ήταν ντοπέ όταν έκαναν τα ρεκόρ τους κι έπαιρναν τα μετάλλια, αλλά απλά παρατηρώ ότι δεν έχουν πιαστεί ποτέ ντοπέ. Με το γράμμα του νόμου είναι αθώοι στην κατηγορία αυτήν. Η Τζόουνς είχε θετικό δείγμα και συνέχισε να λέει ψευδορκεί. Υπήρχαν αποδείξεις εναντίον της, δηλαδή.
δε θεωρω καθολου ατυχη τη συγκριση γιατι με καμια δυναμη δεν πιστευω στο αποκορυφωμα ανηθικοτητας που αποτελεσε το δια τηλεορασης διαγγελμα του τζεκου "ντοπαρισμενος ειναι αυτος που πιανεται"...
ντοπαρισμενος ειναι κι αυτος που κρυβεται σε καθε πιθανη γωνια της γης για να αποφυγει τους ελεγχους, ντοπαρισμενος ειναι κι αυτος που αγνοει την τοπικη ομοσπονδια η απολαμβανει την ασυλια της για να κανει οτι του γουσταρει εξαπατωντας εναν ολοκληρο ηλιθιο λαο που νομιζει εκεινη την περιοδο οτι γινεται ισχυρος με τον εκδυγχρονισμο, τους δορυφορους τα μεταλλια και την ολυμπιαδα...κι επισης ντοπαρισμενος ειναι αυτος που σαν αθλητης η προπονητης εβγαλε ασυλληπτα λεφτα κι απολαυσε φοβερα προνομια χωρις να αποδεικνυει αθλητικα την αξια του, παρα μονο συμμετεχοντας σε αγωνες μια δυο φορες το χρονο...
δεν μπορω να ξερω αν ο τζεκος το κανει ακομα, αφου το λες το δεχομαι...ομως πια δεν ασχολειται κανενας μαζι του και δεν υπαρχει και σχεδιο "κοροιβος" να τον επιχορηγει...θελω να πω οτι οποιαδηποτε επιτυχια στον στιβο - που δεν ειναι και πολλες - μετα το 2004 ειναι καταδικασμενη στην καψυποψια...και αυτο ειναι το κακο που εκανε στο αθλημα που αγαπας ο τζεκος και οι σεβαστηδες και επρεπε να εχουν τιμωρηθει παραδειγματικα...
τωρα πια δεν ασχολειται κανεις μαζι τους- εγω κι εσυ τσακωνομαστε εδω κι ο θεοδωροπουλος που τρεχει στις δικες...
τερεζος
Οτι ειναι υποκριτικό το όλο θέμα, δεν υπάρχει αμφιβολία. Εμένα η ανάμνηση μου από εκείνες τις ημέρες ήταν ο τότε υπουργός Υγείας Νικήτας Κακλαμάνης, σχεδόν να κλαίει έξω απο το ΚΑΤ για το πόσο χάλια είναι "τα παιδιά μας".
Μια δίκαιη τιμωρία θα ήταν κάτι πιο συνολικό και για την όποια πολιτεία και για τον ΣΕΓΑΣ και για όλους.
Αλλά επειδή ξέρω πως κάτι τέτοιο δεν γίνεται με τίποτα, ειμαι ευχαριστημένος και με αυτή την σπίλωση. Εκδικητική και ρηχή μάλλον η προσέγγιση, αλλά δεν μπορώ άλλο κλάψα για τους αθλητές μας που παγιδεύτηκαν από κακούς ξένους.
Αν ζεις με το σπαθί παίζει και να πεθάνεις από το σπαθί. Παίξανε το παιχνίδι της ντόπας, κάποια στιγμή τους έπιασαν. Θα ήταν τόσο απλό αν δεν έμπαιναν και οι ελληνικές νευρώσεις στο παιχνίδι.
Δ. Θ.
@ Laternative & Δ.Θ.: Συμφωνώ και με τους δυο σας και δεν είχα ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις με τα παιδιά, ενώ τον Τζέκο δεν τον συμπάθησα έτσι κι αλλιώς ποτέ, για να φαίνομαι τώρα ο υπερασπιστής τους. Απλά λέω ότι με μια πιθανή (χρηματική;) τιμωρία του Τζέκου τώρα (και μόνο αυτού), το θέμα θα κλείσει και τελικά δεν θα μάθει ο κόσμος ποτέ τι όργια συνέβησαν στον ελληνικό αθλητισμό από τα τέλη της δεκαετίας του '90 μέχρι και τους Ολυμπιακούς του 2004.
Άσε που, τελικά, και τα λεφτά που θα χάσει ο Τζέκος τα έχει ήδη κερδίσει από τα υψηλά του τιμολόγια (που περιελάμβαναν το ρίσκο του να πιαστεί κάποια στιγμή) και θα τα ξαναπάρει πίσω σε λίγα χρόνια, αν η κατάσταση συνεχιστεί ως έχει και κάποια νέα "Μεγάλη Ιδέα" απαιτήσει την παραγωγή κι άλλων μεγάλων πρωταθλητών σύντομα.
Αυτα που γράφεις στο τελευταίο σχόλιο συνηγορούν *υπέρ* μιας εξαντλητικής ποινής για το Τζέκο.
vasvas
Δημοσίευση σχολίου