Rock the Vote 2011: Η εικοσάδα που δεν χώρεσε στην εικοσάδα

Blogovision ain't over until the fat lady sings...

Η φετεινή σοδιά ήταν πολύ πλούσια. Αλλά είχε λίγα από εκείνα τα τσαμπιά που θα δώσουν μεγάλα κρασιά, grands crus που σε δέκα, δεκαπέντε χρόνια από τώρα θα τα απολαμβάνουμε ακόμη . Ήταν όμως όλοι οι καρποί ζουμεροί και γεμίσαμε πολλά κοφίνια. Ως εκ τούτου στην τελική μου εικοσάδα έπρεπε να χωρέσουν κάπου σαράντα άλμπουμ (αλλά μόνο τέσσερα - πέντε διεκδικούν την κορυφή). Κι επειδή αυτό είναι αδύνατον, αναγκάστηκα να αφήσω 20 πίσω. Επειδή η τελική επιλογή έγινε υπό την ψυχολογία μου αυτών την ημερών, ίσως τελικά να αδικώ κάποια. Γι' αυτό και θα τούς αφιερώσω το σημερινό post. Είναι η εναλλακτική μου εικοσάδα, σε αλφαβητική σειρά, μουσικές που μού κράτησαν συντροφιά σε μια παράξενη χρονιά, μουσικές που με κράτησαν δυνατό όταν άρχιζαν τα ζόρια, που με έκαναν να ελπίζω όταν όλα σπίνταραν προς το γκρεμό, ή που γέμιζαν με νόημα τη μελαγχολία μου και την ημικατάθλιψη όταν με ρουφούσε η δίνη.

Adele - 21
To ποπ φαινόμενο του 2011, με την πληθωρική, ασυνήθιστη φιγούρα, την εκφραστική φωνή και την dream team της εμπορικής παραγωγής να την στηρίζει και να την πουσάρει στην κορυφή.

Alison Kraus & The Union Station - Paper Airplane
Πλούσια κάντρι από την ηγερία του είδους σ' ένα άλμπουμ χωρίς ούτε μια άτυχη ή αδιάφορη στιγμή.

Τhe Antlers - Burst Apart
Άξιος διάδοχος του Lo-Fi ντεμπούτου τους, όχι όμως τόσο μεθυστικός όσο εκείνο ώστε να φιγουράρει ψηλά στη λίστα.

DeVotchKa - 100 Lovers
Τσιγγάνικο indie rock που, παραδόξως, δεν ακούγεται γραφικό και λιγδιάρικο, αλλά σοφιστικέ και εμπνευστικό.

Eddie Vedder - Ukulele Songs
Τραγούδια που έγραψε για το γιουκαλίλι του ο σπουδαίος Έντι Βέντερ (συν μερικές διασκευές) και που μού κράτησαν υπέροχη παρέα στις βόλτες μου, στις αρχές του καλοκαιριού στην Βαυαρία (άσχετο).

Gillian Welch - The Harrow And The Harvest
Ίσως το καλλίτερο άλμπουμ της χρονιάς για τους λάτρεις της κάντρι.

Girls - Father, Son, Holy Ghost
Lo-Fi με εκφραστικά ξεσπάσματα, θα έμπαινε στην εικοσάδα αν τελικά κατέληγα στο να είναι από γυναίκες τα υπόλοιπα 19 (εύκολο ήταν και φλέρταρα με την ιδέα για καιρό), για να ενταθεί το λογοπαίγνιο με το όνομά τους. Τελικά χώρεσαν κι άλλοι άντρες και πέταξαν τα... κορίτσια έξω. Όχι ότι δεν ήταν σπουδαίο άλμπουμ πάντως.

Handsome Furs - Sound Kapital
To "Husband & Wife" ντουέτο της χρονιάς παίζει ακριβώς το pop rock που λατρεύουμε να χορεύουμε στα πάρτυ. Σε μια πιο χαρούμενη χρονιά, θα φιγούραρε στο Top 10.

Iron & Wine - Keep Each Other Clean
Η πιο γεμάτη του, εξωστρεφής δουλειά ως τώρα, παίρνει το indie folk του και τού δίνει δυνάμεις σούπερμαν.

Joan As Police Woman - The Deep Field
Το αγαπημένο μου άλμπουμ στην αρχή της χρονιάς, ένα μετρημένο indie pop / rock έπος, θα έφθανε πολύ ψηλότερα αν δεν βασιζόταν μόνο σε τέσσερις - πέντε κομματάρες, αλλά ήταν ισοβαρές στο σύνολό του.

Keren Ann - 101
Σε μια παρόμοια, λίγο πιο ποπ, τροχιά με εκείνο της Joan As Police Woman, το έλιωσα στην αρχή του έτους, μέχρι να αρχίσουν να κυκλοφορούν τα πιο ολοκληρωμένα άλμπουμ που γέμισαν τελικά την 20άδα μου.

My Morning Jacket - Circuital
Mουσάτοι ροκάδες με ηλεκτρικές διαθέσεις και γεμάτες ενορχηστρώσεις, στην καλλίτερή τους δουλειά ever.

Panda Bear - Tomboy
Όχι και τόσο πειραματικός όσο με τους Animal Collective, μάς χάρισε τον ηλεκτρονικό (αν και είναι άδικο να τον χαρακτηρίζω μόνο ως τέτοιον) δίσκο της χρονιάς.

Sarah Jarosz - Follow Me Down
Το νέο, τεράστιο ταλέντο της κάντρι και του bluegrass έβγαλε δεύτερο δίσκο, αποδεικνύοντας ότι οι προσδοκίες που μάς γέννησε με το εφηβικό της ντεμπούτο δεν ήταν φρούδες.

Smith Westerns - Dye It Blonde
Lo-Fi no more, ανεβάζουν ρυθμούς και μας στέλνουν στην πίστα να ιδρώνουμε με ενθουσιασμό.

St. Vincent - Strange Mercy
Επιμένει να μην κάνει τίποτε εύπεπτο, σ' ένα προσωπικό indie σύμπαν, που αυτήν την φορά όμως είναι επιτέλους ένα ολοκληρωμένο, πλήρες άλμπουμ. Έμεινε έξω από την εικοσάδα μου μόλις σήμερα.

The Dodos - No Color
Τίμια μπάντα που παίζει ωραίο εναλλακτικό ροκ σ' ένα ψαγμένο από χίλιες πλευρές άλμπουμ που ομολογώ ότι ίσως δεν τού έδωσα τη σημασία που τού άξιζε.

The Felice Brothers - Celebration, Florida
Οι νέοι θεοί της Americana στην καλλίτερή τους δουλειά μέχρι σήμερα.

John Vanderslice - White Wilderness
Με ενορχηστρώσεις που χώρεσαν μέσα ολόκληρη συμφωνική ορχήστρα ο αρχετυπικός indie rocker παρουσίασε την πιο πολύπλοκη και δύσπεπτη δουλειά της καριέρας του.

Wild Beasts - Smother
Σε μια πιο εύθραυστη εκδοχή του new wave τους, τόσο που να θυμίζουν Antony & The Johnsons, μας χάρισαν ένα από τα πιο συναισθηματικά άλμπουμ της χρονιάς.


Από αύριο και κάθε μέρα μέχρι τις 20 Δεκεμβρίου, θα παρουσιάζουμε τα 20 αγαπημένα μας άλμπουμ για το 2011. Φέτος, ο συνήθης guest blogger Φώτης Βαλλάτος θα συμμετάσχει από το προσωπικό του blog στη Lifo, αλλά το κενό του θα αναπληρώσει επάξια ο Cartoon Dandy. Παρέα με τον οποίον (και τον Θοδωρή Κανελλόπουλο) θα ανοίξουμε απόψε την αυλαία της Blogovision με ένα πάρτυ προθέρμανσης για όσα θα ακολουθήσουν (λεπτομέρειες εδώ).