23 Μαρ 2007

My Chemical Romance - The Black Parade


Το έκαναν μια φορά οι Nirvana, οι μακαρίτες (έτσι είναι αυτά, ένας τα τινάζει, όλους τους παίρνει η μπάλα). Αλλά το 1993 ήταν ένας μόνος στίχος σε ένα μόνο τραγούδι: “I wish I could eat your cancer when you turn black” στο “Heart-shaped Box” (από το “In Utero”). Εδώ, αυτό το παρανοϊκό τσουνάμι μεταπανκιών απ’ το Νιου Τζέρσι νομίζει ότι μπορεί να γράψει ολόκληρη ροκ όπερα ψέλνοντας ένα υποψήφιο μακαρίτη πάνω απ’ το κρεββάτι του καρκίνου του. Και η πλάκα είναι ότι το κάνει. Και το κάνει πάρα πολύ καλά.

Βασικά, αυτή είναι η δύναμη του emo rock. Για μένα, η καλύτερη απόδειξη ότι το ροκ όχι μόνο δεν πέθανε, αλλά χλευάζει και τους επίδοξους νεκροθάφτες του, αποδεικνύοντας ότι ακόμη και το θάνατο μπορεί να τον κάνει παραμυθάκι για να τον ακούνε τα αγοράκια με το eyeliner και τα κοριτσάκια με τις χελιδονοφωλιές στην Κασαβέτη, έξω από το Βάρσο.


Το “Black Parade” είναι ένα κατάμαυρο κόνσεπτ άλμπουμ που κάνει τραγούδια το «όλη μου η (χάλια) ζωή περνά μπροστά από τα μάτια μου» ενός καρκινοπαθή –κι όμως σε ξεσηκώνει με περισσότερο κέφι κι απ’ τα καλύτερα των Supremes. Πλάκα πλάκα, έχεις προσέξει ποτέ τους στίχους των Supremes; Μες στη θλίψη είναι και την κατάντια, αλλά ποιος έχει πάθει ποτέ κατάθλιψη ακούγοντας το “Baby Love” ή το “Keep Me Hanging On”; Έτσι κι εδώ, σε μουσικές χιλιάδες μίλια μακρινές, με πατέντες από τους Queen, τους Smashing Pumpkins και τους Pink Floyd, περασμένες απευθείας μέσα στα χεβιμεταλλικά riffs της κιθάρας των Ιέρο και Τόρο και τα σπαρακτικά φωνητικά του Τζέραντ Γουέι.

Με δυο λόγια: ΟΚ οι Queen και οι Pumpkins, αλλά αφού κατάφεραν να μου κάνουν υποδόρια ένεση με τους μισητούς Floyd και να μη βγάλω εξανθήματα παντού, οι μάγκες είναι σπουδαίοι. Αν ακούγατε “emo” και νομίζατε ότι ήταν κανας Ισλανδός ελεκτροποπάς, ο καλύτερος τρόπος για μάθετε τι σκατά είναι τελικά κρύβεται στα 52 λεπτά του τρίτου άλμπουμ των My Chemical Romance.

3 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Μια παροδοία... και οχι το "The black parade" αλλά το παρα πάνω αρθρο!!! Δεν είναι δυνατόν να λέγονται αυτά τα σχόλια! Αν δεν μπορείτε να καταλάβετε την ευαισθησία κάποιον στοίχων όπως αυτών του Cancer τότε τι να πώ; Αν το μόνο που ζητάτε απο την μουσική είναι μια χαζοχαρούμενη μελωδία με στοίχους τύπου σ'αγαπω μ' αγαπάς για να παιρνάτε την ώρα σας καθώς --μιας και προβληματισμοί δεν υπάρχουν στο μυαλουδάκι σας-- και να νομίζετε οτι ακούτε και μουσική απο πάνω (ωστε να κατακρίνεται έτσι) τι να πω;;
Ωστόσο για το Black style των mcr, ναι όντως ισχύει και αυτό ειναι το στυλ τους!! Αν δεν ταιριάζει με το δικό σας (δεν ειναι υποχρεωτικό να σας ταιριάζει) μην τους ακούτε ή έστω κριτικάρετε τους --κ αυτό δικαιωμα σας είναι αλλα μην φτάνουμε και στα άκρα!
Επίσης οι mcr δεν υποστηρίζουν οτι είναι emo συγκρότημα (αν μπορείτε σεβαστείτε το αν οχι...) αλλά μόνο καποιά pozeria που αναφέρατε στο άρθρο, με το ξασμένο το μαλλί και την φράτζα ξεκίνησαν αυτό το "κίνημα" για να έχουν και αυτά καποιο λόγο να είναι emo.

SO... ΑΝ ΔΕΝ ΣΑΣ ΑΡΕΣΟΥΝ ΟΙ MY CHEMICAL ROMANCE ΜΗΝ ΤΟΥΣ ΑΚΟΥΤΕ!!!! ΑΛΛΑ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΟΙ ΚΡΙΤΙΚΕΣ ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΦΕΥΓΟΥΝ ΑΠΟ ΤΑ ΟΡΙΑ!!!!

πάντως μπορώ να πώ οτι το άρθρο είναι "καλό" και δεν κρίβει καθόλου το ασκοπο μεν αλλά μισος σας προς αυτούς! Θα μου επιτρέψετε να διαφωνώ κάθετα μαζί σας!

Homo Ludens είπε...

Προφανώς δεν γράφω πια καλά... Αν από όλο αυτό το κείμενο, αγαπητέ Ανώνυμε , καταλάβατε ότι τους μισώ τότε ή εγώ έχω σοβαρό πρόβλημα γραφής ή εσείς κατανόησης...

Ανώνυμος είπε...

αλλα τι θα έπρεπε να καταλάβω; Πως σας άρεσουν;

αν αυτό θα έπρεπε, μάλλον έχω το πρόβλημα κατανόησης...