Αν έχεις ήδη κάνει κλικ στο link "Τι γράφαμε πέρσι τέτοια εποχή", κάτω από την επικεφαλίδα του "Πο Πο Culture!", έχεις ψυλλιαστεί γιατί επικρατεί τέτοια ανομβρία στο blog μας. (Aνομβρία: Ο Ντζάνγκο έχει πεθάνει, τα νέα άλμπουμ έχουν πια παλιώσει συνειδητοποιώντας ότι δεν θα βρουν ποτέ ένα ποστάκι παρουσίασης εδώ, ακόμη και τα κορίτσια που ποζάρουν ημίγυμνα στα αγαπημένα μας περιοδικά τα έχουμε ξεχάσει εντελώς). Είναι τέλη Νοεμβρίου. Όπως γράφαμε και πέρσι, είναι οι κολασμένες αυτές ημέρες του χρόνου που επιτέλους εγώ και ο Mr. Arkadin πρέπει να δουλέψουμε πιο πολύ απ' ότι οι υπόλοιποι. To blog έχει μπει αναγκαστικά σε δεύτερη μοίρα. Και αυτό και το άλλο, εκείνο με τα πράγματα που λαμβάνω καθημερινά στο γραφείο. Δεν έχω χρόνο -και κυρίως όρεξη- ούτε να αυτοφωτογραφηθώ σαν καραγκιόζης. Οι Νοέμβρηδες είναι οι λόγοι που κάποιος ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ να δουλεύει στα περιοδικά.
Μικρές οάσεις, ευτυχώς, συνεχίζουμε να βρίσκουμε στο Twitter. Εκεί, χάρη στον Gsus και τ' άλλα παιδιά, ανακαλύπτουμε νέα, θαυμάσια πράγματα και πρόσωπα, σαν την Εύη Σταμάτη (στη φωτό επάνω -περισσότερες στο site της).
Και αυτό ήταν ένα βαρετό post εντελώς ημερολογιακού χαρακτήρα, ενδεικτικό του πόσο καμμένοι είμαστε τις τελευταίες ημέρες. Εγώ δηλαδή. Γιατί ο άλλος είναι τόσο άφαντος που μπορεί και να αυτοκτόνησε.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου