Δεν ήξερα τι εστί Passport στον Πειραιά. Για να είμαι ειλικρινής δεν ήξερα καν τι εστί Πλατεία Κοραή στον Πειραιά (αν κατάλαβα καλά, είναι το αντίστοιχο της Πλατείας Συντάγματος για την Αθήνα –αν δεν είναι, φίλοι Γαύροι, ζητώ ταπεινή συγγνώμη). Η αλήθεια είναι ότι όταν διάβασα ότι οι Get Well Soon (ο τιτανοτεράστιος Konstantin Gropper, δηλαδή, και οι 5 μουσικοί που τον συνοδεύουν στην περιοδεία του) παίζουν κάπου στον Πειραιά, ήμουν έτοιμος να το «κάψω».
Αλλά... τότε στο Synch που είχε πρωτοεμφανιστεί στην Ελλάδα, εγώ βολόδερνα κάπου στην Ελβετία (άλλες εποχές, δανειζόμασταν ακόμη με το spread στο 0,005% και ο κόσμος αγόραζε αβέρτα πανάκριβα ρολόγια και κάποιος έπρεπε να πηγαίνει στα manufactures στα σύνορα με την Γαλλία για να μαθαίνει πώς λειτουργεί το κάθε complication και να κάνει σωστές προτάσεις αγοράς) και μού είχε μείνει απωθημένο. Έφτασα όταν ακόμη ο φιλότιμος Logout προσπαθούσε να τιθασεύσει τα πετάλια του και να αποδώσει ένα ικανοποιητικό one man show (δύσκολο να παίζεις μόνος, καθιστός σε μια καρέκλα, όλα τα όργανα –θα τού προτείνω να αποκτήσει μια κανονική μπάντα) και ασχολήθηκα με τον χώρο. Το Passport ήταν κάποτε το σινεμά «Χάι Λάιφ» και σήμερα είναι ένας πολυχώρος τέχνης και πολιτισμού από αυτούς που χρειάζονται στην πόλη (βάζω και την Αθήνα μέσα), προσεγμένος, με πολύ καλή ακουστική, σωστό εξαερισμό κλπ. Στην σάλα των συναυλιών πρέπει να χωράει στριμωγμένα μια χιλιάδα ανθρώπων.
Για τους Get Well Soon, βέβαια, δεν ήμασταν ούτε 300. Αλλά «καλός κόσμος» (ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, βαριέμαι να το αναλύσω). Ο Gropper (αν το έγραφε με ένα p θα ταίριαζε πιο πολύ στο εκπληκτικό του χιούμορ) έσκασε με μια φράντζα α λα Bryan Ferry, η οποία σύντομα ξεκόλλησε, λόγω του κακού προϊόντος μαλλιού που χρησιμοποιεί και άρχισε να του ταλαιπωρεί κούτελο και μάτια, ντυμένος gentlemanly (three pieces suit, χωρίς το σακάκι, ας πούμε) και με τους πέντε εξαιρετικούς μουσικούς που τον βοηθούν να δείχνουν σε μεγάλη φόρμα.
Αλλά το «μεγάλη φόρμα» για ένα γκρουπ σαν τους Get Well Soon που παίζουν αυτό το (κράτα αναπνοή) chamber-pop-indie-folk-electo-classical-baroque-gypsy πράγμα που είναι η μουσική που γράφει ο Gropper, σημαίνει να αποδίδει τον κάθε ήχο σωστά, χωρίς να καπελώνει τους άλλους. Και αυτό μπορεί μεν να είναι επίτευγμα, αλλά η μπάντα δεν διαθέτει αυτό που λέμε «συναυλιακά» κομμάτια (εντάξει, διαθέτει τρία – τέσσερα όλα κι όλα). Οπότε η περφορμάνς της ταιριάζει περισσότερο ίσως σ’ ένα χώρο σαν το Μέγαρο Μουσικής μ’ ένα κοινό που δεν κοπανιέται και δεν καπνίζει αρειμανίως, αλλά κάθεται στην βελούδινη πολυθρόνα του και, προσηλωμένο, προσπαθεί να συλλάβει κάθε layer, κάθε νότα, από κάθε όργανο, χωρίς την ίδια ώρα να «χάνει» και το λεπτό, πικρό χιούμορ της στιχουργίας του Γερμανού μεγαλοφυούς αυτού μουσικού.
Ή (γιατί πάντα υπάρχει ένα ή...) σ’ ένα παρακμιακό σκηνικό, κάτι σαν το αθηναϊκό Faust, στο τέλος μιας εξαιρετικά μεθυσμένης βραδιάς, να χτίζουν το soundtrack της παράτασης της απόλαυσης της ζωής σου. Το είπα λίγο μπερδεμένα και συγγνώμη, θα ξαναπροσπαθήσω: Οι Get Well Soon παίζουν τόσο κινηματογραφική μουσική, μπλέκοντας τόσο ιδιότροπα τα διάφορα είδη και τα διάφορα όργανα, και την αποδίδουν ζωντανά τόσο προσεκτικά, σαν να προσπαθούν να μην σε ενοχλήσουν, που θα ήταν το ιδανικό ηχητικό φόντο για μια από αυτές τις νύχτες που όλα σού πάνε τέλεια και θέλεις ένα ακόμη διωράκι (γιατί δεν είσαι και αχάριστος) να την απολαύσεις κι άλλο λίγο, πριν γυρίσεις στην ρουτίνα σου. Ε, αυτό το διωράκι -τόση ώρα περίπου έπαιξαν στο Passport- αν έφευγε από έναν «χώρο τέχνης και πολιτισμού» και μεταφερόταν σ’ ένα χώρο ακολασίας, παρακμής, τέλους του κόσμου και άπειρου αλκοόλ για να ξεχάσεις ότι όντως έρχεται το τέλος του κόσμου (ή αν μεταφερόταν στη μεγάλη σάλα του Τιτανικού μισή ωρίτσα πριν το καράβι σκάσει πάνω στο παγόβουνο), θα έκανε αν μη τι άλλο αξέχαστη την εμφάνισή τους...
Και για δωράκι, το νέο κομμάτι των Get Well Soon "Courage, Tiger" σε παγκόσμια πρώτη, στη συναυλία τους στον Πειραιά την Παρασκευή 27.04.2012:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου