3 Μαρ 2009

Νοικοκυρά σε απόγνωση


Καλή μου Μπέτυ,
…ελπίζω να μη σε πειράζει που σε φωνάζω έτσι! Δες το σαν τη μία και μοναδική παραχώρηση που θα σου ζητήσω. Ασε με να σε λέω Μπέτυ. Σαν ανταπόδοση για το εξώφυλλο του προηγούμενου τεύχους και για το τωρινό Exitorial. Το ξέρεις ότι είσαι το πρώτο κορίτσι που τα κατάφερε, γοητευτικό και με μπόλικο hype για προίκα, να αλώσει και τα δύο; Και μάλιστα, δύο μήνες συνεχόμενους; Ο κόσμος θα καταλάβει τι τρέχει μεταξύ μας στο τέλος… Γιατί επιμένω στο Μπέτυ; Εχεις δίκιο. Η αλήθεια είναι ότι το κανονικό σου όνομα ταιριάζει γάντι σε μια τέτοια -στο περιθώριο του κοινωνικώς αποδεκτού- σχέση. Είναι πιο προκλητικό: January Jones. Βγαλμένο από centerfold του Playboy. Ψευδώνυμο πορνοστάρ σχεδόν. Αλλά είναι το αληθινό σου όνομα. Και σ’ αυτό το παιχνίδι, είναι καλύτερο να χαθεί μέσα στο θηλυκό χάος της τσάντας σου η ταυτότητά σου. Βαθιά μέσα στην τσέπη η δικιά μου. Διάλεξε κι εσύ ένα όνομα να με φωνάζεις και πάμε μ’ αυτό. Μπέτυ Ντρέιπερ, η απατημένη, παραμελημένη, με κομμένα τα φτερά σύζυγος από το «Mad Men». Μου κάνει μια χαρά. Απ’ τη στιγμή που θα καταφέρεις να γίνεις κυνική, θ’ ανακαλύψεις ένα σύμπαν που κινείται παράλληλα -και πιο διασκεδαστικά- σ’ αυτό που ζεις ως ρομαντική, οικολόγος (ισχύει αυτή η ιστορία ότι ανέλαβες πρέσβειρα της «Oceana», έτσι;), ανερχόμενη ηθοποιός.

Δεν σου περιγράφω και κάτι άγνωστο τώρα, μη στραβώνεις αυτό το διαολεμένα ερεθιστικό πάνω χείλος με την περήφανη ελίτσα! Θυμήσου το ρόλο που έπαιξες στις «Τρεις ταφές του Μελκιάδες Εστράδα». Παραμελημένη σύζυγος κι εκεί. Ανικανοποίητη. Η Λίλι Αλεν έγραψε ένα τραγούδι γι’ αυτό στο καινούργιο της άλμπουμ. «Not Fair» το λέει, «δεν είναι δίκαιο», κράζει τον πρόωρο εκσπερματιστή, τον αδιαφορούντα σύντροφο. Εσύ τότε τόλμησες και να τον εκδικηθείς. Η Λου Αν σου βρήκε αυτό που έψαχνε στον Μελκιάδες, συνεννοήθηκε με λέξεις που έπεσαν και σκοτώθηκαν στην ξεφτισμένη μοκέτα (ο Μελκιάδες μιλούσε ελάχιστα Αγγλικά) ενός κακοφωτισμένου δωματίου σ’ ένα φτηνό μοτέλ κοντά στα σύνορα. «Να τον εκδικηθείς»… Λάθος ρήμα χρησιμοποίησα, έτσι;

Να σου πω την αλήθεια, δεν θέλω να ξέρω. Αν είναι εκδίκηση, αν είναι μια φαντασίωση που ήλθε η ώρα της να πραγματοποιηθεί, αν είναι στέρηση που πρέπει κάποια στιγμή να ξεδιψάσει. Ασε που -και μην το πάρεις λάθος τώρα- είναι άκρως μαζοχιστική η εμμονή της κατανόησης του τρόπου που λειτουργείτε. Οχι αδύνατη, έχει και πλάκα ώρες ώρες, αλλά έχει και όρια. Κάποια πράγματα δεν θα μας τα αποκαλύψετε ποτέ. Μ’ εμάς, εξ άλλου, η απιστία δικαιολογείται πιο εύκολα: «Βιολογικό το ζήτημα», μνημονεύεις τον Ντόκινς και το «Εγωιστικό Γονίδιό» του, ο άντρας είναι κυνηγός, ο ρόλος του είναι να σπέρνει, η γυναίκα καλλιεργεί, δες και τα ζώα, και κάπου εκεί λήγει το θέμα…

Αλλο με απασχολεί. Οταν σβήνεις το τσιγάρο στο ταλαιπωρημένο σταχτοδοχείο δίπλα στο κρεβάτι, όταν έχεις παραβεί κανόνες, έχεις λερώσει σεντόνια, έχεις τρυγήσει καρπούς από ξένο αμπελώνα, όταν είσαι πια η άπιστη, γιατί το κεφάλι σου δεν αδειάζει εντελώς, δεν απολαμβάνει τη στιγμή, δεν ευχαριστιέται αυτό που έκανε για το λόγο που το έκανε, αλλά σκαρώνει εφιάλτες και κόβει ρόλους, μοιράζει επίθετα, ψελλίζει ονόματα που έμεναν μακριά τόση ώρα, σε κάνει να γυρίζεις την πλάτη από την άλλη πλευρά; Κι όταν υποπτεύεσαι, έχεις ενδείξεις ή -χειρότερα- αποδείξεις (τώρα παίζεις το ρόλο της απατημένης), ποιο ερώτημα σου ’ρχεται πρώτο στο μυαλό: «Γιατί οι άντρες είναι τόσο γουρούνια;» ή «Δεν μ’ αγαπάει πια;» Σ’ αγαπάει. Ισως και περισσότερο από πριν. Απλώς δεν έβγαλε την ταυτότητα από την τσέπη. Για λίγα λεπτά ήταν κάποιος άλλος.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

(Exitorial, GK Μαρτίου 2009)

17 σχόλια:

Stratos Bacalis είπε...

January/Betty rules... της χρωστάω ποστ της κυρίας, να δω πότε θα το κάνω.

Ανώνυμος είπε...

Κ. Homo Ludens,

Πολύ ωραίο το exitorial σας…αλλά γιατί δε γράφεται γαλάζια γράμματα και στη Φρόσω από τα Καμίνια, στη Μαίρη από τον Πειραιά, στη Λούιζα από το Νέο Ψυχικό και στην Αγνή από τα Εξάρχεια; Δε λέω όμορφες και διάσημες η Αν, η Τζέιν, η Κέιτ, αλλά λίγο εξωπραγματικές, τεράστιες και ογκώδεις. Θα μου πείτε βέβαια ως ειδήμων ότι οι άνδρες τέτοιες γυναίκες φαντασιώνονται στο κρεβάτι τους, αλλά η πραγματικότητα διαφέρει…

Φιλικά η Μαριγώ από τη Μαγούλα

Homo Ludens είπε...

@ Μαριγώ από τη Μαγούλα: Όταν έγραφα για τη Μπέτυ στο μυαλό μου είχα ακριβώς τη γειτόνισσά σας τη Σούλα (διαβάστε και το post μου με τον τίτλο "Πέρα από το φράγμα του ύπνου" και θα καταλάβετε), αλλά επειδή η Σούλα δεν δέχεται να φωτογραφηθεί για το Vanity Fair -και πρέπει κάπως να εικονογραφήσω τη σελίδα του GK- προτίμησα την ξανθιά παραπάνω.

Επίσης, οι άντρες δεν φαντασιώνονται μόνο τέτοιες γυναίκες στο κρεββάτι τους, αλλά οποιανδήποτε γυναίκα εκτός από την δική τους :)

Ανώνυμος είπε...

Ποια κοινή θνητή γειτόνισσα μου θα αρνιόταν ένα εξώφυλλο στο Vanity Fair και ένα exitorial για πάρτι της; Η γνωστή μας Σούλα; Δε νομίζω… Είμαστε αρκετά ψωνάρες και ματαιόδοξες! Εγώ επιμένω, γράψτε για την Κούλα στο επόμενο exitorial. Τραβήξτε μια φωτογραφία της, και αν ντρέπεται, κάντε τα μαγικά σας με το φοτοσοπ και μετά λούστε τη με επιθετικούς προσδιορισμούς, ρήματα και κατηγορούμενα. Ξέρετε εσείς…

Φιλικά Μαριγώ από τη Μαγούλα

Ανώνυμος είπε...

Δεν ξέρω για τη Σούλα και την Κούλα.
Εγώ θέλω να μάθω για τη Μπι Μπι. Είναι καλά; Έχετε νέα της;
Το ξεπέρασε;

Ανώνυμος είπε...

Η ατίθαση οδαλίσκη Μπι Μπι… μεγάλη ιστορία. Μπορεί να τη θυμάστε φιγουρίνι να κρέμεται από τις βιτρίνες του γνωστού συνοικιακού οινοποτείου και να κάνει τα ακροβατικά της στους θαμώνες, αλλά μετά από εσάς έγινε μια φακλάνα φάλαινα. Έπνιξε τον πόνο της στα εκλέρ και στην ταρταταν. Την έβλεπες να παραληρεί έξω από το γνωστό ζαχαροπλαστείο Chez Varchien και τα δάκρυα σοκολάτας έτρεχαν από τα χείλη της. Ώσπου μια μέρα ένας μπόγιας Κουβανός τη λυπήθηκε και τη μάζεψε. Για κάποιους μήνες χάσαμε τα ίχνη της. Τέτοια εποχή ήταν θαρρώ που μάθαμε επιτέλους νέα της. Τουλάχιστον μέχρι πέρσι βρισκόταν στην Κούβα. Είχε χάσει τα περιττά κιλά. Έμενε στο ξενοδοχείο Ambos Mundos και πέρναγε τα βράδια της φτιάχνοντας Papa Doble στο El Floridita. Αυτά λένε τα κουτσομπολιά.

Μαρ Μαγ

Homo Ludens είπε...

@ Μαριγώ: Η Μπι Μπι ζαχαροπλάστις στην Κούβα; Oh, mon dieu...

BTW, τι υπέροχο Exitorial θα έκανε η Μπι Μπι Άντερσον φωτογραφημένη στις δόξες της, εκεί στα τέλη της δεκαετίας του '50!

Ανώνυμος είπε...

Όλα αυτά τα περί επιθέτων και ταυτοτήτων είναι λίγο απατηλά. Είναι για να γεμίζουν τις σελίδες κάποιων ed(x)itorial κάποιων περιοδικών ευρείας κατανάλωσης. Στον πραγματικό κόσμο δεν υπάρχουν απεγνωσμένες νοικοκυρές υπάρχουν απεγνωσμένοι άνθρωποι: νοικοκυρές, επιχειρηματίες, εργάτες, γιάπηδες, πολιτικοί, δημοσιογράφοι. Άνθρωποι. Και τα επίθετα, εν τέλει, δεν τα βάζουν οι απεγνωσμένες-άπιστες νοικοκυρές, αλλά ίσως κάποιοι απεγνωσμένοι ed(x)itors.
Επί του θέματος, δε, της απιστίας, εκεί σίγουρα δεν υπάρχει θέμα φύλου. Στο ζήτημα αυτό δεν παίζει κανένα ρόλο αν είσαι άντρας, γυναίκα, gay ή straight. Είναι βασικά θέμα μυαλού και αντίληψης.
Βέβαια, δεν είμαι ειδήμων επί του θέματος γιατί δε μιλάω εκ πείρας. Δεν έχω υπάρξει άπιστη σύζυγος (για απατημένη δεν ξέρω). Ίσως κάποιοι (ορκισμένοι) εργένηδες που ψάχνουν για no-strings-attached σχέσεις γνωρίσουν καλύτερα. Για αυτούς, άλλωστε, οι απεγνωσμένες νοικοκυρές είναι βούτυρο στο ψωμί τους (και το κρεβάτι τους)...

Homo Ludens είπε...

@ A.: Απεγνωσμένος ed(x)itor είναι εκείνος που βλέπει άλλο ένα κείμενό του να παρερμηνεύεται -προφανώς για μία ακόμη φορά το έγραψε εξαιρετικά μπερδεμένα. Αυτό, λοιπόν, που ήθελα να στήσω εδώ ήταν ένας ύμνος στη στιγμή, στην όμορφη στιγμή (που μπορεί και να οδηγήσει σε κάτι που είναι "παράνομο" για τα κοινωνικά μας όρια) κι ένα παράπονο για το πώς αυτό που ήταν μια όμορφη στιγμή, την επόμενη κιόλας γίνεται μια πικρή ανάμνηση, επειδή αυτά τα κοινωνικά όρια ξαναξυπνούν και μπαίνουν ανάμεσά μας.
Όχι, δεν προτρέπω τον κόσμο σε ένα ντεμαράζ απιστιών. Απλώς λέω: Άν κάποια στιγμή σου συμβεί, απόλαυσέ το.

Ανώνυμος είπε...

Αυτό έγινε απολύτως κατανοητό. Δε λέω ότι προτρέπετε σε ντεμαράζ απιστιών, απλά λέω ότι όσο μπορεί να απολαύσει ή να ενοχοποιήσει την απιστία ένας άντρας, άλλο τόσο μπορεί και μια γυναίκα.

Homo Ludens είπε...

@ A.: Διαφωνώ. Η γυναίκα και θα το απολαύσει και θα το ενοχοποιήσει σε πιο έντονο βαθμό. Αν δεν με πιστεύετε, μπορούμε πάντοτε να συνεχίσουμε από εκεί που το αφήσαμε.

Ανώνυμος είπε...

Τώρα που ηρέμησα με τη Μπι Μπι, θα εκφράσω μία απορία: έστω ότι οι γυναίκες που απατάνε είναι "νοικοκυρές σε απόγνωση" (απαράδεκτος τίτλος). Εσάς αυτό δεν σας ξενερώνει; Μπορείτε να απολαύσετε το σεξ με μία "απεγνωσμένη"; Ή μήπως το "νοικοκυρά" κάνει τη διαφορά; (Αχ Μπι Μπι)

Homo Ludens είπε...

@ Ανώνυμος: Άντε πάλι τα ίδια μ' εσάς τους ανωνύμους. Όπως εξήγησα και στον από πάνω ανώνυμο (τηλεφωνικώς, έστω) ο τίτλος χρησιμοποιήθηκε αφ' ενός γιατί είναι αναγνωρίσιμος λόγω της σειράς και αφ' ετέρου ως αντιδιαστολή στη φωτογραφία που κυριαρχεί και είναι αυτή μιας καλλονής που ούτε νοικοκυρά σου φέρνει στο μυαλό, ούτε απεγνωσμένη. Και για να τελειώνουμε μία και καλή με αυτό το θέμα: Το σεξ το απολαμβάνεις με κάποια που το έχει στο αίμα της. Άμα είναι ξενέρωτη, και να μην βρίσκεται σε καμμία απόγνωση, πάλι ξενέρωτο σεξ θα κάνει. Αν είναι και νοικοκυρά, είναι βολικό, γιατί ξέρεις πού θα τη βρεις και ποιες ώρες ;)

Ανώνυμος είπε...

Δεν βγάζουμε την ταυτότητα από την τσέπη. Για λίγα λεπτά είμαστε ανώνυμοι.

Homo Ludens είπε...

@ Aνώνυμος: Και πολύ καλά κάνετε. Κι εγώ είμαι ο Homo Ludens.

Ανώνυμος είπε...

Κάτι ξέρω και εγώ και σας συμβουλεύω να γράψετε για το κορίτσι της ελληνικής γειτονιάς. Οι ξένες ανταγωνίστριες κάνουν τις καταστάσεις πιο περίπλοκες με αποτέλεσμα να γίνεστε δυσνόητος. Τολμήστε το! Τι έχετε να χάσετε;

Φιλικά Μαρ Μαγ

Ανώνυμος είπε...

http://www.youtube.com/watch?v=45ryTlwUx3c&feature=related