Είναι το δεύτερο album των ΧΧ μία βαρετή συνέχεια σε ένα πολυσυζητημένο ντεμπούτο; Θα μπορούσαμε να αποκαλέσουμε το Jamie xx μια μουσική ιδιοφυΐα ή έναν υπερτιμημένο παραγωγό; Μοιάζει με δραπέτη των φυλακών του Belem στο Μεξικό η Romy Madley Croft; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που έθεσε ο μουσικόφιλος τη χρονιά που πέρασε στον εαυτό του και τον περίγυρο του. Προσωπικά ταλανίστηκα. Το βαριέμαι ή το λατρεύω; Είναι πανέμορφο ή αδιάφορο; Άκουσα το album καμιά 200αρια φορές απλά για να καταλήξω ότι το αγαπώ επειδή είναι ακομπλεξάριστα συναισθηματικό και παράδοξα εκκωφαντικό μέσα στην γαλήνη του και ανεπιτήδευτα σέξι. Ναι, γίνεται. Και επειδή δεν χρειάζεται να το κουράζουμε το θέμα. Είπαμε. Μου άρεσε Πολύ. Και του Γιώργου, νομίζω, (@to_kormi) που έκανε το μοντέλο μας για τη φωτογραφία. Όπως και νά 'χει σχεδόν κάθε φορά που πήγαινα στο Kiosk να του κάνω παρέα αυτό άκουγα.
The XX
Coexist
Ως τώρα:
20. Hunx - Hairdresser Blues
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου