Django Weekend: Appel direct

O Hugues Panassie, ο επικεφαλής του Hot Club de France και του ιστορικού περιοδικού Jazz Hot, έγραφε για τον Django Reinhardt στα απομνημονεύματά του:

"Ο Τζάνγκο ηχογραφούσε με μεγάλο ενθουσιασμό. Ξεκινούσε τους πιο τολμηρούς αυτοσχεδιασμούς και άλλαζε ολοκληρωτικά τα σόλο του από το ένα δοκιμαστικό στο άλλο. Έπρεπε να τον δεις να ακούει τις δοκιμαστικές ηχογραφήσεις: όταν άκουγε μια από τις δικές του εντυπωσιακές, κεραυνοβόλες φράσεις, αναπηδούσε ξαφνιασμένος, φωνάζοντας από χαρά - ένα παιδί μαγεμένο από τις δικές του ιδιοφυείς πράξεις. Ο Γκραπελί και οι άλλοι κιθαρίστες εξέφραζαν κι αυτοί την ικανοποίησή τους με τον ίδιο τρόπο. Οι τεχνικοί ήταν έκπληκτοι με όλη αυτή τη χαρα: 'Είναι χαρουμενοι μ' αυτό που κάνουν!', μου είπε ο ένας. Προφανώς, αυτή η στάση ερχόταν σε αντίθεση με εκείνη των περισσότερων καλλιτεχνών που ηχογραφούσαν: άκουγαν τα δοκιμαστικά με ανησυχία, επιδιώκοντας να σφίξουν την ερμηνεία τους ακόμα πιο πολύ, μέχρι του σημείου που να τη θεωρούν ιδανική, διορθωμένη μια και καλή. Εδώ δεν συνέβαινε τίποτα τέτοιο. Κάθε δοκιμαστικό αντιπροσώπευε μια νέα δημιουργική προσπάθεια, γεμάτη χαρά και ενθουσιασμό. Οι μουσικοί ζούσαν κάθε φράση, κάθε νότα - τους ξεσήκωνε και τους αναστάτωνε όλους. Εξάλλου, οι εκρήξεις χαράς του Τζάνγκο στο άκουσμα των φράσεών του, δεν είχαν να πήγαζαν από περηφάνεια και αλαζονεία. Ο Τζάνγκο άκουγε σαν να επρόκειτο για κάποιον άλλον μουσικό - δεν ήξερε ότι ήταν ικανός για κάτι τέτοιο, ήταν ειλικρινά έκπληκτος όταν άκουγε τις φράσεις που είχε παίξει. Τις έπαιζε χωρίς να τις έχει σχεδιάσει. Είχαν βγει από κάποια άγνωστη περιοχή του υποσυνειδήτου του. Ακούγοντας, γελούσε και επαναλάμβανε τις αγαπημένες του εκφράσεις: 'Oh, ma mere!' και 'Ce n' est pas possible!'"

Μπορώ απλώς να φανταστώ πώς αντέδρασε, μετά την ηχογράφηση του Appel indirect (Appel direct), όταν διαπίστωσε ότι δημιούργησε μια σύνθεση που ξεπερνούσε τα όρια της τζαζ του μεσοπολέμου και προοικονομούσε τη δομή συνθέσεων όπως αυτές που θα υπέγραφαν είκοσι χρόνια αργότερα μεγαλοφυΐες όπως ο Μάιλς Ντέιβις και ο Τζον Κολτρέιν...