Κανείς δεν είναι τέλειος

Ξανθή μου Λάρα,

Κατ’ αρχάς θα ’θελα να ήμουν η άμμος που σε γλείφει από τους γοφούς ώς το στήθος. Αλλά κάτι τέτοιες καταθέσεις είναι κλισέ, εκτός από πρόστυχες, οπότε θα προσπαθήσω να σε προσεγγίσω διά της ποιήσεως. Με στίχους άλλων, βεβαίως, και δη καρπούς από τη φετινή εσοδεία της ανεξάρτητης μουσικής, ώστε να σε ρουφήξω πλήρως μέσα στη διάθεσή μου - που, για καλή σου τύχη, από το πρωί που ξύπνησα είναι εξαιρετική.

Νωρίς το πρωί, ο ήλιος έχει ανατείλει χρυσός, μεταλλικός, για την Αναστασία / Σήκω σιγά σιγά, έξω απ’ το παράθυρο κάποιος φωνάζει την Αναστασία / Θέλει την καρδιά σου στα μικρά του διηγήματα / Αλλά απλά δεν την έχει κερδίσει ακόμη μωρό μου / Γι’ αυτό σήκωσε τα χέρια σου / Κι εκείνος εξηγεί πώς έκτισε ετούτη την πόλη με τα λέιζερ που πετούν τα μάτια του από την κοκαΐνη.

Wolf Parade - Pobody’s Nerfect, από το άλμπουμ Expo 86.

Αντικαθιστάς το όνομα της ηρωίδας με το δικό σου, την κοκαΐνη με κάτι ψυχοτρόπο μεν, αλλά πιο νόμιμο και οικονομικό - στην Ελλάδα η κρίση μάς δοκιμάζει ακόμη. Παίρνεις ένα όμορφο ξύπνημα κι έναν ολίγον ατσούμπαλο, ολίγον αγαθό, ολίγον μεθυσμένο θαυμαστή (κανείς δεν είναι τέλειος), που μπορείς να τον κάνεις ό,τι βούλεσαι. Αν σηκώσεις τα χέρια σου, όπως σε προτρέπουν οι Wolf Parade, θα φανούν τα στήθη σου (ομολογώ πως πολύ πρόσφατα συνειδητοποίησα το πραγματικό τους μέγεθος). Και θα τον κάνεις λίγο πιο ευτυχισμένο. Η εικόνα είναι καλοκαιρινή, όχι άδικα. Μόνο τους θερινούς μήνες ξυπνώ πολύ νωρίς και με τόσο καλή διάθεση. Στην Ελλάδα, ευτυχώς, ο Οκτώβριος είναι καλοκαίρι.

Το καλοκαίρι που έσπασα το χέρι μου / περίμενα το γράμμα σου / δεν τρέφω αισθήματα για σένα τώρα / τώρα που σε ξέρω καλύτερα / Μακάρι να σε είχα αγαπήσει τότε / πριν περάσουν τα πιο καλά μας χρόνια / και πριν ένας παγκόσμιος πόλεμος μας κάνει όσα θα μας κάνει.

Arcade Fire - City With No Children, από το άλμπουμ The Suburbs.

Ω! Εμαθα ότι παντρεύτηκες τελικά. Πρώτα το στήθος σου, τώρα ο γάμος. Εικόνες και ειδήσεις φτάνουν σ’ εμένα με καθυστέρηση. Θα φταίει το μεθύσι. Οπως και να ’χει, δεν είσαι πια ελεύθερη. Δεν τρέφω αισθήματα για σένα τώρα. Ερωτες του καλοκαιριού... Αλλά είπαμε: κανείς δεν είναι τέλειος. Κι αν θέλω ακόμη να σ’ αρμέξω;

Είσαι ο βοσκός μου μωρό μου / δεν θα άντεχα αλλιώς / ο ουράνιος ποιμένας / Εύχομαι να ήμουν ένα πρόβατο / αντί για λιοντάρι / γιατί τότε δεν θα χρειαζόταν να τρώω / ζώα που πεθαίνουν.

Gonjasufi - Sheep, από το άλμπουμ A Sufi And A Killer.

Δεν θυμάμαι αν έχετε και πολλά αμνοερίφια στην Ολλανδία, έχετε όμως σίγουρα άπειρες αγελάδες· τις θυμάμαι να βόσκουν κάτω από τους ανεμόμυλους ένα μουσκεμένο πρωινό στην εθνική από το Ρότερνταμ προς το Σκίπολ. Καταλαβαίνεις λοιπόν. Γαλήνια και σχεδόν ρομαντικά, αν βγάλεις τη μουντίλα της χώρας σου και ξαναφέρεις τον μεταλλικό ήλιο του εδώ πρωινού, άσε με να βρυχώμαι και μη φοβάσαι. Εξω απ’ το παράθυρο, κάποιος θέλει την καρδιά σου για τα μικρά του διηγήματα. Κάποιος άλλος θέλει το στήθος σου για τις μικρές του επιστολές. Κανείς δεν είναι τέλειος. Σε δουλειά να βρισκόμαστε μέχρι να ξαναγίνει καλοκαίρι, να ξανακυλιστούμε στην άμμο.

Σε φιλώ, αποκλεισμένος στο γραφείο μου, εν μέσω κλεισίματος τεύχους,

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

(Exitorial, GK Οκτωβρίου 2010)