Σού λένε ότι έβγαλε νέα ταινία ο Ινιαρίτου και αντανακλαστικά λες "θα πάω". Γιατί θυμάσαι όλη την ανατριχίλα που σε ηλέκτριζε πάνω στο "Amores Perros", πάνω στα "21 Γραμμάρια". Γιατί στο κάτω κάτω δεν βγάζει νέα ταινία ο Ινιαρίτου κάθε μέρα. Διαλέγεις μια βραδιά που τα κέφια σου είναι πάνω, γιατί είσαι ψιλιασμένος, δεν θες να σου ρίξει την διάθεση στα τάρταρα, θες να διατηρήσεις λίγη αξιοπρέπεια, να μην πλαντάξεις στο κλάμα μέσα στο σινεμά. Και πας. Γύρω σου τρώνε νάτσος και ποπκόρν, χαμουρεύονται, κοιμούνται. Και κάθεσαι επί 147 λεπτά και παρακολουθείς το τελευταίο δίμηνο του Μπαρδέμ επί της Γης. Και τελειώνει. Και τι λες;
Αυτό που είχες πει από τα 13 πρώτα λεπτά και 22 δευτερόλεπτα: "Όχι πάλι το ίδιο!" Αυτό που είχες πει και στο "Babel" δηλαδή, πριν 5 χρόνια. Ο Ινιαρίτου γυρίζει την ίδια ταινία ξανά και ξανά, απλά φροντίζει τα διαστήματα από τη μια σοδειά στην άλλη να είναι μεγάλα. Αλλά με την τέταρτη κόπια του εαυτού του, με το τέταρτο ξεφούρνισμα τρεμάμενης κάμερας, κοντινών πλάνων σε λεπτομέρειες κατάντιας και την τέταρτη εκδοχή της απόλυτης δυστυχίας -με την οποία δεν πρόκειται ποτέ, μα ποτέ να ταυτιστείς, κι άρα μόνο ηδονοθηρικά μπορείς να παρακολουθήσεις- σε χάνει πια από θεατή. Και υπόσχεσαι να μην δεις το επόμενό του φιλμ σε 5 χρόνια που θα ξαναβγεί. Αλλά σε 5μιση. Στο DVD.
4 σχόλια:
Συμφωνώ Homo! Σκηνοθετάρα αλλά ήμαρτον πια με την ίδια ταινία, την ίδια δυστυχία και τις ίδιες απιθανότητες!
Ή πιο απλά: "άντε και γαμήσου, κύριε Ινιαρίτου" που είπε ο Φραγκούλης.
http://cinemad.blogspot.com/2011/01/biutiful-05.html
Είδατε 20-30 ταινίες και γίνατε όλοι κριτικοί;
Ο Ιναριτου ήταν και είναι μεγάλος.
Η ταινία είναι μεγαλειώδης απλά γιατί υμνεί τη ζωή
μέσα απο το θάνατο.
Άντε γαμησου Φραγκούλη και Σια.
Life is biutiful
Aκης
Ouch.
Δημοσίευση σχολίου