Έπεσα και χτύπησα!

Ούτε που κατάλαβα πώς στο διάολο συνέβη. Είχα αγνοήσει βέβαια έναν απαράβατο κανόνα κανα-δυο λεπτά πριν. Η Μαρία μου έλεγε: «είσαι πάνω στο ποδήλατο; Ε, τότε να κλείσουμε», αλλά εγώ ήθελα να της πω κάτι αστείο και κράτησα το τηλέφωνο στο ένα χέρι και το τιμόνι στο άλλο. Ήξερα ότι αυτό ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ, αλλά πίστευα ότι ένας σαράντα χρόνια φούρναρης (ποδηλάτης, μάλλον) και μια τόσο χαμηλή ταχύτητα σε έναν άδειο μικρό δρόμο είναι συνδυασμός που ΔΕΝ μπορεί να οδηγήσει σε ατύχημα. Κούνια που με κούναγε. Ένα μήνα μετά ο δεξιός μου αγκώνας ακόμη πονάει.

Ώρα για αναθεωρήσεις λοιπόν. Αν ακόμη κι ο ταπεινός συντάκτης που εμπιστεύεστε για συμβουλές ποδηλατικής συμπεριφοράς τις αθετεί, τότε μήπως ή πλειονότητα εκεί έξω κάνει (τουλάχιστον) το ίδιο; Πάμε, λοιπόν, σε ένα μάζεμα βασικών αρχών για μια ασφαλή ποδηλατάδα και σε μερικά must do της περιόδου που τα έχω ξαναγράψει, βέβαια, αλλά -όπως αποδεικνύεται από το απαράδεκτο παράδειγμά μου- από το ένα αυτί μπαίνουν κι από το άλλο βγαίνουν.
Κατ’ αρχάς, στο πώς ποδηλατούμε: Εννοείται ότι δεν σηκώνουμε τηλέφωνα εν κινήσει (κάνουμε στην άκρη, ξεπεζεύουμε και μετά απαντάμε), δεν παίζουμε με το iPod μας και δεν κρατάμε τσάντες με ψώνια. Κοινώς, οδηγούμε πάντα με τα δύο χέρια –όχι γιατί δεν μπορούμε να κατευθύνουμε το ποδήλατο με το ένα, αλλά κυρίως γιατί τα βασικά όργανα του ποδηλάτου (ταχύτητες και κυρίως φρένα) πρέπει να τα έχουμε συνεχώς υπό τον έλεγχό μας. Και φοράμε κράνος, γιατί μπορεί εμείς να μην την κάνουμε τη μαλακία, αλλά όλο και κάποιος άλλος θα την κάνει. Διαλέγουμε τις διαδρομές ανάλογα με την εμπειρία μας –πιστεύω ότι ένας busy δρόμος είναι ασφαλέστερος από έναν άδειο, γιατί στον πρώτο είσαι συνεχώς προσεκτικός, ενώ στον δεύτερο αφαιρείσαι εύκολα-, φοράμε πάντα ρούχα που μας κάνουν να ξεχωρίζουμε και εννοείται πως τη νύκτα έχουμε αναμμένα φώτα (δοκιμάστε τα καινούργια LED μπρος και πίσω που αναβοσβήνουν και κόψτε επιτέλους το δυναμό σας –θα σας κοστίσουν από 6 ευρώ το καθένα).
Εκτός όμως από τη συμπεριφορά μας στο δρόμο, τεράστιο ρόλο παίζει και η συμπεριφορά μας απέναντι στο αγαγπημένο μας ποδηλατάκι. Τώρα που μπήκε η άνοιξη και που θα αρχίσετε να βγαίνετε όλο και πιο συχνά έξω με το δικυκλάκι, ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ να το πάτε πρώτα για ένα sevice. Αλλάξτε λάστιχα ξεφτισμένα ή με ρωγμές, τσεκάρετε σαμπρέλες και βαλβίδες, αλλάξτε ζάντες αν έχουν βαθουλώματα ή αν είναι στραβές, κάντε ακτινολόγηση, ισιώστε τα φτερά αν ακουμπούν στους τροχούς, σφίξτε τα φρένα, λαδώστε ή αλλάξτε την αλυσίδα –κοινώς κάντε ό,τι σας πει ο ποδηλατάς σας ή αφήστε το ποδήλατό σας να σας το φτιάξει εκείνος. Άντε να σας πάρει 30 ευρώ.

(Top Gear, Μάιος '07)