To καλοκαίρι δεν θα τελειώσει ποτέ...

...ή τουλάχιστον όσο παραμένει αναρτημένο (εντάξει, ποιον κοροϊδεύω; καταχωνιασμένο) στα περίπτερα το τελευταίο τεύχος του Jazz&Τζαζ, που συνοδεύεται από ένα καταπληκτικό δισκάκι. Για μια ακόμη φορά ο Δάσκαλος ξεπέρασε τον εαυτό του, φτιάχνοντας μια συλλογή με απολύτως καλοκαιρινά κομμάτια, στημένη (αναμενόμενα) γύρω από τέσσερις (αριθ.4) εκτελέσεις του Summertime - δύο από αυτές τις είχα συμπεριλάβει στον περσινό μου ψυχαναγκασμό, όχι όμως κι εκείνη με το γουργουρητό του hammond του Τζίμι Σμιθ, που ερωτοτροπεί με το σαξόφωνο του Λου Ντόναλντσον. Το δισκάκι περνά με άνεση από το κλασικό easy listening στην west coast jazz του '50 και περιλαμβάνει την αγαπημένη μου καλοκαιρινή μπαλάντα, το Once Upon a Summertime, σε μουσική Μισέλ Λεγκράν και στίχους Τζόνι Μέρσερ, με την εύθραυστη Μπλόσομ Ντίρι στο τραγούδι και το πιάνο. Σοβαρά, δεν υπάρχει τίποτε καλύτερο που να μπορείς να ακούσεις αυτήν την εποχή, είτε βρίσκεσαι σε διακοπές είτε τεμπελιάζεις στην σχεδόν έρημη ακόμη Αθήνα, από αυτές τις μουσικές που θυμίζουν πόσο ωραία ήταν τα πράγματα στην ποπ κουλτούρα προτού έρθει το ροκενρόλ και γαμήσει την αισθητική μας για πάντα. Άσε που έχει και μια φοβερή διασκευή του Diga Diga Do, ενός κομματιού που έχω ταυτίσει με την πνευματική μου κατάσταση αυτήν την περίοδο (αλλά και τις περισσότερες περιόδους του χρόνου).