Πέρασε κι η Πρωτομαγιά...

Αναδημοσιεύω αυτούσιο ένα σχόλιο του Τασούλη του Θεοδωρόπουλου από το blog του Ζαχαριάδη. Ένα απλό, αυθόρμητο και -τελικά- εξαιρετικό κείμενο περί "βολέματος" και ευθυξίας. Γιατί το politically correct έχει αρχίσει να γίνεται θηλειά στο λαιμό μας:

Well, well
Ο καθ' ένας ότι θέλει γλύφει και άν το απολαμβάνει μαγκιά του. Η πιο εύκολη κατηγορία για κάθε ανυπόγραφο ανεπάγγελτο λιπαρό τυπάκο που με σχολιάζει είναι ότι γλύφω τα αφεντικά μου. Δεκτό. Ποτέ μου δεν υποστήριξα το αντίθετο. Και μια χαρά περνάω και βολεμένος είμαι και κακό δεν βρίσκω σε αυτό. Ενώ εσύ ρε μαγκίτη που με κατηγορείς για γλύφτη, εκεί που δουλεύεις φαντάζομαι ότι καθημερινά μπαίνεις μέσα και λες στα αφεντικά σου "γαμιέστε όλοι" γιατί είσαι μάγγας και αντιεξουσιαστής και όχι γλυφτρόνι σαν και μένα.
Όσο για τα ψυχολογικά και άλλα προβλήματα ενός gay που επικαλούνται κάποιοι άλλοι, sorry αλλά αν κάθε φορά που έγραφα κάτι σκεφτόμουν τον κουτσό,τον στραβό, το παιδί της Μπιάφρας και τη μάνα του δολοφονημένου στρατιώτη, δεν θα έβγαινε κείμενο, το κλάμα της τρελλής θα έβγαινε. Σεβαστά τα προβλήματα του οποιουδήποτε αλλά ας μην τα κάνει και σημαία, όλοι μας έχουμε από ένα. Και τελευταίο: Τόσο το κείμενο μου για το bdsm όσο και οτιδήποτε άλλο σε gayλίκι (και αδρά αμειβόμενο ομολογουμένως εφ' όσον αυτό σας τσούζει) έχω γράψει ούτε σημαία κινήματος είναι, ούτε μανιφέστο. Δική μου κάβλα είναι και όποιος θέλει ταυτίζεται. Δεν θα κάνω την αδερφή μουτζαχεντίν για να σας γίνω αρεστός σε όλους τους κατ' επάγγελμα ακτιβιστές. Πάω τώρα να το κουνήσω όπως μου είπατε γιατί κάτω από το κτίριο περνάει ένας μπάτσος με μουστάκι και μου αρέσει να γονατίζω μπροστά στην εξουσία.