11 Μαΐ 2007

Συγγνώμη που χθες δεν σήκωνα τα τηλέφωνα...


...αλλά είχα πεταχτεί μέχρι τη Φινλανδία. Είπα ένα τραγούδι για το Βέλγιο στη Eurovision. Δεν τα πήγαμε καλά, αποκλειστήκαμε, και σήμερα είμαι πάλι εδώ, στο blog μου.

2 σχόλια:

bidibis είπε...

Ελα ρε μεγάλε, παίχτηκε τέτοιο παιγνίδι στο Βέλγιο οπως αυτό που παιχτηκε στη πολύπαθη και πολυαγαπημένη μας Κύπρο;

Μα ποιοι είναι αυτοί που κηνυγάνε τον Κυπριακό Ελληνισμό και το τίμιο έθνος των Φλαμανδόφωνων Βέλγων;

Μα τι φοβούνται άραγε;

Homo Ludens είπε...

Αγαπητέ Bidibis, είχα την αίσθηση ότι ως μέγιστος εθνοπατέρας, εθνολόγος και αναγνώστης του "Έθνους" (της Πέμπτης, αν δεν κάνω λάθος, που έχει αυτό το ένθετο που είναι και καλά για το κυνήγι, αλλά στην ουσία είναι gay magazine -ενδεικτικός τίτλος θέματος: "Χωρίς κόπο πουλί δεν κατεβαίνει!") θα γνωρίζατε ότι το Βέλγιο εθνολογικώς είναι ένας αχταρμάς περισσότερο μπερδεμένος και από την μυδο-στρειδοσαλάτα που σερβίρεται στα εστιατόρια των Βρυξελλών. Αν υπήρχε βελγικό έθνος θα ήταν πραγματικά "ανάδελφο", αλλά δεν υπάρχει καν, εξ ου και η πρόσκλησις σε εμένα τον μαυριδερό να τους εκπροσωπήσω. Εξ ου, επίσης και το Βατερλό τους στην Eurovision. Δεν είναι τυχαίο ότι και το Βατερλό στο Βέλγιο κατοικοεδρεύει...