Μπορεί το όνομα Τζάνγκο Ράινχαρντ να είναι συνώνυμο με την κιθάρα, δεν ήταν όμως αυτό το πρώτο μουσικό όργανο με το οποίο καταπιάστηκε ο ιδιοφυής μουσικός. Σε πολύ μικρή ηλικία, έμαθε βιολί από τον πατέρα του και τους επτά θείους του, για να περάσει στο μπάντζο όταν έγινε δέκα - και από εκεί στην κιθάρα. Λόγω σχήματος, το βιολί ήταν εύκολο στη μεταφορά - είναι επίσης ένα μουσικό όργανο που επιτρέπει (περισσότερο από κάθε άλλο) στα συναισθήματα να εκφραστούν με ένταση και αμεσότητα. Και οι δύο παράμετροι εξηγούν γιατί αυτό το όργανο έγινε έμβλημα των Ρομά της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Καμιά δεκαπενταριά χρόνια από τότε που ο Τζάνγκο είχε εγκαταλείψει το βιολί, το ξαναέπιασε, για να ηχογραφήσει
το δακρύβρεχτο, αλλά στιβαρό, Blues en Mineur, συνοδεία ενός πιανίστα.
Στα χέρια του, οι χορδές κλαίνε από συγκίνηση και ηδονή για τον τρόπο που τις μεταχειρίζεται, πριν τις αφήσει για να ξαναπιάσει την κιθάρα για το δεύτερο μισο του κομματιού.
Μπορεί το όνομα Τζάνγκο Ράινχαρντ να είναι συνώνυμο με την κιθάρα, δεν ήταν όμως αυτό το πρώτο μουσικό όργανο με το οποίο καταπιάστηκε ο ιδιοφυής μουσικός. Σε πολύ μικρή ηλικία, έμαθε βιολί από τον πατέρα του και τους επτά θείους του, για να περάσει στο μπάντζο όταν έγινε δέκα - και από εκεί στην κιθάρα. Λόγω σχήματος, το βιολί ήταν εύκολο στη μεταφορά - είναι επίσης ένα μουσικό όργανο που επιτρέπει (περισσότερο από κάθε άλλο) στα συναισθήματα να εκφραστούν με ένταση και αμεσότητα. Και οι δύο παράμετροι εξηγούν γιατί αυτό το όργανο έγινε έμβλημα των Ρομά της κεντρικής και ανατολικής Ευρώπης. Καμιά δεκαπενταριά χρόνια από τότε που ο Τζάνγκο είχε εγκαταλείψει το βιολί, το ξαναέπιασε, για να ηχογραφήσει το δακρύβρεχτο, αλλά στιβαρό, Blues en Mineur, συνοδεία ενός πιανίστα. 
Στα χέρια του, οι χορδές κλαίνε από συγκίνηση και ηδονή για τον τρόπο που τις μεταχειρίζεται, πριν τις αφήσει για να ξαναπιάσει την κιθάρα για το δεύτερο μισο του κομματιού. 
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου