16 Μαΐ 2008

Django Weekend: Place de Brouckere

Πριν από λίγες μέρες βρέθηκα στις Βρυξέλλες - για δουλειά. Περίμενα να συναντήσω τη μουντή, δύσθυμη πόλη που μου περιέγραφαν όλοι και η οποία (ως εκ τούτου) ευνόησε, ως αντιστάθμισμα της μουντάδας, την χρωματική έκρηξη της πιο χαρωπής σχολής κόμικ του κόσμου. Προς μεγάλη μου έκπληξη, βρέθηκα αντιμέτωπος με μια υπέροχη λιακάδα - και θερμοκρασίες μεγαλύτερες από αυτές που είχατε εδώ στην Αθήνα. Έφτασα στην πόλη μεσημέρι Δευτέρας - ήταν μια αργία, κανείς δεν κατάφερε να μου εξηγήσει ακριβώς, ούτε και επέμεινα σχετικά. Τα δωμάτιά μας στο ξενοδοχείο δεν ήταν ακόμα έτοιμα, οπότε κάναμε μια βόλτα στην κοντινή Grand Place, όπου κάτσαμε για μια μπύρα, ανάμεσα σε δεκάδες ανθρώπους που μάζευαν ήλιο για το χειμώνα. Μας είχε ανοίξει η όρεξη, οπότε μεταφερθήκαμε σε ένα από τα πιο παραδοσιακά τουριστικά μαγαζιά του ιστορικού κέντρου, το Chez Leon - πήρα το παραδοσιακό μενού: ντομάτα ωμή γεμιστή με ψιλές γαρίδες, μύδια αχνιστά, τηγανιτές πατάτες και μπύρα. Το όλον €28. Μόλις σηκώθηκα, διαπίστωσα ότι ακριβώς απέναντι ήταν το φημισμένο Aux Armes de Bruxelles, όπου με ελάχιστα περισσότερα χρήματα, απολάμβανες το μεσημβρινό μενού ενός εστιατορίου με αστέρι Μισλέν - δεν πειράζει, την επόμενη φορά.
Όχι ότι το αστέρι Μισλέν λέει και τίποτα από μόνο του. Αστεράτο ήταν και το εστιατόριο του ξενοδοχείου όπου μέναμε, αλλά τίποτα δεν το πρόδιδε τις ώρες του πρωινού - για να μη μιλήσω για το θλιβερό δωμάτιο, που έχει φάει πολύ κράξιμο στο Trip Advisor.
Τι σχέση έχουν όλα αυτά με τον Django Reinhardt; Την εξής: μόλις επιστρέψαμε στο ξενοδοχείο, μετά το φαγητό, δικαιολογήθηκα και είπα ότι θα πέσω για ύπνο. Αντ' αυτού, ανηφόρισα για την Place de Brouckere, στην οποία ο Τζάνγκο είχε απαθανατίσει σε μια από τις ομορφότερες συνθέσεις του. Το έχω σε δύο εκτελέσεις, με ενορχήστρωση big band η πρώτη, με την ηλεκτρική κιθάρα η δεύτερη. Το να πάω λοιπόν στην πλατεία, ήταν για μένα ένα είδος προσκυνήματος. Δεν ξέρω τι περίμενα να συναντήσω, βρέθηκα όμως μπροστά σε ένα πολύβουο μέρος, γεμάτο εμπορικά μαγαζιά και πολυσινεμά. Περιπλανήθηκα λίγο σα μαλάκας και επέστρεψα προς το ξενοδοχείο, αναζητώντας την πλησιέστερη boutique Tintin. Αλλά αυτό είναι μια άλλη ιστορία.

2 σχόλια:

Homo Ludens είπε...

Μη μου πεις ότι δεν πήγες στα τζαζόμπαρα!

Nikos Fotakis είπε...

Πήγα σε ένα - το Music Village, που βρισκόταν δίπλα στο ξενοδοχείο. Ωραία ατμόσφαιρα, ευφυέστατη διαρρύθμιση, συμπαθητική βραδιά με ερασιτέχνες-μαθητές ωδείων.