Είναι άλλο πράγμα να έχεις συνθετική και στιχουργική έμπνευση, να είσαι βιρτουόζος σ' ένα όργανο ή να διαθέτεις μια υπέροχη φωνή, κι εντελώς άλλο πράγμα να βγάζεις από τη μουσική σου, τους ήχους, τα τραγούδια σου ό,τι καλλίτερο -είτε στο στούντιο, είτε στα live. Από χθες, οι 30 ταλαντούχοι μουσικοί που μετέχουν
στο Red Bull Music Academy για το 2010 (φέτος φιλοξενείται στο Λονδίνο) μαθαίνουν τα πάντα για το πώς θα κάνουν ακόμη ομορφότερη τη μουσική του αύριο. Μέχρι τις 12 Μαρτίου θα κάνουν τα "μαθήματά" τους δίπλα σε κορυφαίους παραγωγούς και μερικούς θρύλους της μουσικής και βέβαια θα ανταλλάζουν απόψεις, ιδέες και επιρροές, σ' αυτό που μοιάζει με το πιο δημιουργικό κοινόβιο στη μουσική σήμερα.
Ανάμεσα στους "φοιτητές" του Red Bull Music Academy για φέτος είναι και μια Θεσσαλονικιά. Η May Roosevelt είναι η Ελληνίδα Bjork. Το υπέροχο, απόκοσμο, σχεδόν τρομακτικό "Panda, a story about love and fear" είναι το ντεμπούτο της -ένα από τα καλλίτερα ελληνικά άλμπουμ της χρονιάς που πέρασε (κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2009).
Μπορείς να το ακούσεις ολόκληρο στο myspace της. Απόψε, Τρίτη 9/2/10, όποιος αναγνώστης του "ΠΠC" βρίσκεται στο Λονδίνο, καλά θα κάνει να πάει να απολαύσει ζωντανά τον συμφωνικό, σκοτεινό ήχο της May στο Old Blue Last, στο 38 της Great Eastern Street (δυο λεπτά δρόμος από την στάση του μετρό στην Old Street) Η είσοδος είναι μεν δωρεάν, αλλά ο χώρος δεν είναι για πολύ κόσμο. Να πας νωρίς λοιπόν!
Στο «διπλανό θρανίο» με τη May Roosevelt, στην Tooley Street, μπορεί να κάθεται ο Flying Lotus, o Drums of Death ή οι Matmos . Την πλήρη λίστα των καλλιτεχνών που μετέχουν στη φετινή ακαδημία μπορείς να την δεις
εδώ. Και να ακούσεις το ραδιόφωνο της Ακαδημίας, όπου τα παιδιά ηχογραφούν ζωντανά και όπου φιλοξενούν και άπειρους special guests όπως οι Massive Attack,
εδώ.
Ανάμεσα στους "φοιτητές" του Red Bull Music Academy για φέτος είναι και μια Θεσσαλονικιά. Η May Roosevelt είναι η Ελληνίδα Bjork. Το υπέροχο, απόκοσμο, σχεδόν τρομακτικό "Panda, a story about love and fear" είναι το ντεμπούτο της -ένα από τα καλλίτερα ελληνικά άλμπουμ της χρονιάς που πέρασε (κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 2009). Μπορείς να το ακούσεις ολόκληρο στο myspace της. Απόψε, Τρίτη 9/2/10, όποιος αναγνώστης του "ΠΠC" βρίσκεται στο Λονδίνο, καλά θα κάνει να πάει να απολαύσει ζωντανά τον συμφωνικό, σκοτεινό ήχο της May στο Old Blue Last, στο 38 της Great Eastern Street (δυο λεπτά δρόμος από την στάση του μετρό στην Old Street) Η είσοδος είναι μεν δωρεάν, αλλά ο χώρος δεν είναι για πολύ κόσμο. Να πας νωρίς λοιπόν!
Στο «διπλανό θρανίο» με τη May Roosevelt, στην Tooley Street, μπορεί να κάθεται ο Flying Lotus, o Drums of Death ή οι Matmos . Την πλήρη λίστα των καλλιτεχνών που μετέχουν στη φετινή ακαδημία μπορείς να την δεις εδώ. Και να ακούσεις το ραδιόφωνο της Ακαδημίας, όπου τα παιδιά ηχογραφούν ζωντανά και όπου φιλοξενούν και άπειρους special guests όπως οι Massive Attack, εδώ.
5 σχόλια:
πφφφφ, νωρίς το 'δα... τώρα να σύρω το πτώμα μου μέχρι εκεί?
Ένας δρόμος είναι θα μου πείς... Τι ώρα ξεκινάει έχουμε υπόψιν?
με την μέι, δουλέψαμε μαζί στις Επιλογές της εφημερίδας Μακεδονία.
εγώ στη σύνταξη, πρωτάρα στα 26, εκείνη σαν βοηθός του βοηθού αρτ νταιρέκτορ, επίσης ψάρακας και πιτσιρικάκι.
μέι τη λένε τώρα οι κύκλοι, μαρία είναι το όνομά της.σούπερ στη γραφιστική, πήρε από τον θεό μπαμπά της.
με κοντοκουρεμένα τότε μαλλιά σαν πιτσιρίκος και οι δυο, εγώ κατάξανθη εκείνη μελαχρινή, και διέφερε.
ήταν ημίτρελη. της το έλεγα για καλό και εκείνη τσατιζόταν. ήταν μικρό ακόμα κ ήθελε να ακούει καλά λογάκια, δεν την αδικώ. εγώ όμως το εννοούσα σαν κοπλιμέντο.
ημίτρελη και δεν ταίριαζε ποτέ με το περιβάλλον γύρω.
η μόνη χρονική στιγμή που συμπαθιόμασταν ήταν όταν την πετύχαινα ξημερώματα, μετά από πολλές βότκες στο Ρέζιντενς, και χόρευε τόσο που έλεγες θα πέσιε κάτω. ή έμενε αγαλματάκι, τίποτε ενδιάμεσο.
και ένα βράδυ θυμάμαι ήμασταν με τον αγγελάκα κ την έβλεπε και έλεγε, "μαλάκα μου, αν το μέλλον είναι αυτά τα σκατάκια, τότε καλά είμαστε".
ιντίντ.
COPY-PASTE από το RBMA
....
A short break later found a stark figure in a red dress centre-stage. As ghostly music swirled around her, not a hair on her head moved. With pursed lips of deep rouge, she barely appeared to breathe, her solitary submission to existence beyond that of a waxwork the hyper-controlled movement of her hands. The left floated up and down, the right shifted about like curious hand-signals communicated to some unknown presence. This unearthly aura made her electronic music all the more unsettling. But along with its alien whine, the theremin May Roosevelt played with such conviction and finesse was almost certainly making the assembled masses fall deeply in love with her.
@ Ανώνυμος: Δεν μπορείς να πεις πάντως. Ο τυπάκος που γράφει τα κειμενάκια για τα press releases της RBMA τό 'χει.
RBMA Radio - May Roosevelt - Live in London - VICE Magazine & RBMA Knees Up, Live at Old Blue Last, London
redbullmusicacademyradio.com/shows/2386/
Δημοσίευση σχολίου