Όταν ο Dennis Hopper συναντήσει τον Roy Orbison στον Παράδεισο...

...θα τον χαιρετίσει με το ρεφρέν του "In Dreams".

Η αγαπημένη μου σκηνή από μια από τις πιο λατρεμένες μου ταινίες (το "Μπλε Βελούδο" του Ντέιβιντ Λιντς, φυσικά) είναι αυτή όπου ο Ντένις Χόπερ (Φρανκ Μπουθ) παίρνει τον Κάιλ ΜακΛάφλαν (Τζέφρι) στο σπίτι του Ντιν Στόκγουελ (Μπεν) κι ο τελευταίος τούς κάνει lip synching πάνω σε μια κασέτα που παίζει το "In Dreams", τραγουδισμένο από τον Ρόι Όρμπισον. Κάποια στιγμή ο χαρακτήρας του Χόπερ φρικάρει και ο ηθοποιός καλείται να αποδώσει όσο πιο σουρεαλιστικά στο εντελώς σουρεαλιστικό πλάνο που έχει τοποθετήσει την όλη σκηνή ο Λιντς, με τις χοντρές και τον γκροτέσκο Μπεν και την αμηχανία του Τζέφρι μπροστά σε όλα αυτά που δεν καταλαβαίνει. Αν δεις απομονωμένη τη στιγμή που κλείνει τα μάτια και μετά σταματάει το κασσεττόφωνο, ίσως και να γελάσεις με την ερμηνεία του Χόπερ. Και ναι, ο Λιντς, κάτι τέτοιο είχε σίγουρα στο νου του. Αλλά για να καταλάβεις πόσο σπουδαίος ηθοποιός υπήρξε ο Ντένις Χόπερ, μπορείς απλά να δεις και την υπόλοιπη ταινία -ή, έστω, μόνο την παρακάτω σκηνή:



Αλλά, εντάξει, αυτό δεν είναι μια σοβαρή νεκρολογία. Πιο πολύ το ανέβασα για να ακουστούν ξανά οι νότες του θεϊκού "In Dreams"...