Jesse Sykes & The Sweet Hereafter
Marble Son
Ντράπηκα όταν κατάλαβα πως η Τζέσι Σάικς και η μπάντα της βγάζουν άλμπουμ -και τι άλμπουμ!- εδώ και μια δεκαετία κι εγώ τους έμαθα μόλις φέτος το καλοκαίρι. Ντράπηκα όταν συνειδητοποίησα πως αυτή η σπαρακτική φωνή ανήκει στην και όχι στον Τζέσι. Ήμουν σχεδόν σίγουρος στο πρώτο άκουσμα ότι επρόκειτο για κάποιον ιδιαίτερο τύπο που θα τον έβαζα στο ίδιο φωνητικό πάνθεον που έχω ανεβάσει τον Destroyer και τον Άντονι Χέγκαρτι. Το ότι είναι τελικά γυναίκα όχι μόνο δεν αναιρεί την ιδιαιτερότητα, αλλά προσθέτει στο απόκοσμο και στο επιβλητικό του όλου πράγματος. Αυτό το μπλέξιμο της μελαγχολίας του alternative rock με τον ηλεκτρισμό της ψυχεδέλειας, το βάρος του post rock και το ατάραχο τραγούδισμα της country είναι ένα σπάνιο ιδίωμα που ναι μεν η Τζέσι και η μπάντα της το σερβίρουν για τέταρτη φορά, αλλά μην έχοντας ακούσει τα προηγούμενα τρία πριν ανακαλύψω το "Marble Son", με έπιασε απ' το λαιμό και δεν μ' άφηνε να ανασάνω για μέρες. Αν την είχα παρακολουθήσει από την αρχή της καριέρας της, ίσως το φετινό της άλμπουμ να μην έφθανε τόσο ψηλά, το ομολογώ, καθώς δεν είναι καλλίτερο από τα προηγούμενα τρία της. Απ' την άλλην, ίσως να έφθασε ακριβώς εκεί που έπρεπε και απλά στην Blogovision του 2007 να έπρεπε να έχω ψηφίσει το "Like, Love, Lust and the Open Halls of the Soul" στην πρώτη μου τριάδα...
Μέχρι σήμερα:
12. Jesse Sykes & The Sweet Hereafter - Marble Son
13. Florence + The Machine - Ceremonials
14. Eleanor Friedberger - Last Summer
15. The Twilight Singers - Dynamite Steps
16. Okkervil River - I Am Very Far
17. Treefight for Sunlight - Treefight for Sunlight
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου