17 Δεκ 2011

#4 by Homo Ludens: Bjork

Hominis Ludentis #4
Bjork
Biophilia

Όπως έγραψα και στο "προθερμαντήριο" post αυτής της ψηφοφορίας, η χρονιά απέδωσε πολλούς καλούς καρπούς, αλλά κανέναν που να δίνει νέκταρ. Ως εκ τούτου, ενώ δυσκολεύθηκα πολύ να διαλέξω μόνο είκοσι από τα πολλά όμορφα άλμπουμ, δυσκολεύθηκα ακόμη περισσότερο να βγάλω κάποιο από αυτά στην κορυφή. Όχι γιατί ήταν πολλοί οι ανταγωνιστές, αλλά γιατί ακριβώς κανένα από τα του Top 20 μου δεν ξεχώριζε αισθητά μέσα στο κεφάλι μου από τα υπόλοιπα -ούτε θα κατάφερνε να ανεβεί ως το Νο. 1 σε μια άλλη χρονιά. Στην ουσία έχω τέσσερα νούμερο ένα, κι αυτά απέχουν ελάχιστα από τα νούμερο πέντε ως σαράντα μου.

Μέσα στη χρονιά αποθέωσα το "Biophilia" της Bjork με τη κεκτημένη ταχύτητα του πειθήνιου οργάνου της. Η αλήθεια είναι ότι συνέχισα να το ακούω με ευχαρίστηση μεν, να ξημεροβραδιάζεται στα ηχεία μου, αλλά όχι με την ίδια αποθεωτική καύλα που είχα στις πρώτες τέσσερις - πέντε ακροάσεις. Και πάνω που άρχισα να αμφισβητώ τα αντανακλαστικά μου, μού ήλθε ένα iPad δώρο και η πρώτη εφαρμογή που κατέβασα ήταν το "Biophilia". H προστιθέμενη αξία του να παίζεις το "Crystalline" και να κυνηγάς τους κρυστάλλους στις άκρες ενός τούνελ ξανααπογείωσε τη εκτίμησή μου για το ξωτικό από την Ισλανδία έξω από την στρατόσφαιρα. Κάθε φορά που τολμώ να την αμφισβητήσω, κάτι συμβαίνει και μού δίνει να καταλάβω ότι η Bjork απλά κινείται λίγο πιο γρήγορα προς νέους κόσμους που σύντομα θα ανακαλύψω κι εγώ και θα χαίρομαι που μού τους έδειξε πρώτη.

Ο λόγος που δεν ανεβάζω το "Biophilia" στο Νο. 1 της λίστας μου, όπως όλοι, όσοι διαβάζουν αυτό το blog, περίμεναν, είναι ότι κάνοντάς το, θα διετάρασσα τις σχέσεις μου με τις κυρίες που βρίσκονται στις αμέσως δύο προηγούμενες θέσεις της εικοσάδας μου. Η Κέιτ Μπους και η Τόρι Έιμος είναι, μαζί με την Bjork, κάποιες από τις πιο σταθερές αξίες στα ακούσματά μου, από την εποχή που ακόμη είχα μακριά μαλλιά, έπαιζα κοφτερά riffs σε μια Flying V και φορούσα μόνο μαύρα t-shirts με τον Eddie των Iron Maiden, το νεκροταφείο του Master Of Puppets ή την πεντάλφα των Slayer. Η Bjork, λοιπόν, κλείνει για φέτος την τριπλέτα των αγαπημένων μου κυριών και την ίδια ώρα αποτελεί την γέφυρα για την τετράδα των νούμερο ένα μου -είπαμε, φέτος δεν κατάφερω να ξεχωρίσω ένα άλμπουμ, έχω τέσσερα Νο.1. Στις επόμενες τρεις θέσεις κατοικούν κάποια νέα, υπέροχα παιδιά, γεμάτα ζωή και φιλοδοξίες. Στην Bjork τελειώνει το section "σοφία και μειλιχιότητα" που άνοιξαν οι Τόρι και Κέιτ και ανοίγει το section "οργισμένο μέλλον". Η ίδια η Bjork, βέβαια, πατάει και στις δύο όχθες.

Α ναι: Και το "Mutual Core" είναι το καλλίτερο κομμάτι της χρονιάς κατ' εμέ.





Μέχρι σήμερα:
04. Bjork - Biophilia
05. Kate Bush - 50 Words For Snow
06. Tori Amos - Night of Hunters
07. Other Lives - Tamer Animals
08. Marissa Nadler - Marissa Nadler
09. PJ Harvey - Let England Shake
10. O'Death - Outside
11. Feist - Metals
12. Jesse Sykes & The Sweet Hereafter - Marble Son
13. Florence + The Machine - Ceremonials
14. Eleanor Friedberger - Last Summer
15. The Twilight Singers - Dynamite Steps
16. Okkervil River - I Am Very Far
17. Treefight for Sunlight - Treefight for Sunlight

Δεν υπάρχουν σχόλια: