O'Death
Outside
Το "Outside" είναι κάτι σαν το άλμπουμ - σύμβολο του δράματος ετούτης της σκατένιας χρονιάς. Σε μια δεκαετία είτε θα μού φέρνει στο μυαλό άθλιες αναμνήσεις από τα χρόνια της φυλακής που θα έχουν πια φύγει ανεπιστρεπτί, είτε όλα μου τα ακούσματα θα είναι σαν κι αυτό: μεσαιωνικά, ζοφερά, τρομαγμένα -το soundtrack της νέας μας μιζέριας. Το σαβορανολικό τους κήρυγμα, μπλεγμένο με μια διεστραμμένη ιδέα περί της country και της folk είναι η μουσική του σκοταδισμού στον οποίον βουτάμε με μανία, μια ολόκληρη γενιά, ένας ολόκληρος λαός -παίρνεις μια ιδέα από το εξώφυλλό τους. Το ανελέητο σφυροκόπημα του μπάντζου τους είναι το αυτομαστίγωμα που ευλαβικά περιμένουμε πως θα μας σώσει, ανήμποροι ν' αντιδράσουμε αλλιώς -μόνο μια ανώτερη δύναμη μπορεί πια να δώσει τη λύση. Ετούτοι εδώ είναι οι Mumford & Sons του φτωχού, του φοβισμένου, του ανήμπορου. Και αυτή τους η μαυρίλα έχει κάτι το μεταφυσικά μεθυστικό.
Μέχρι σήμερα:
10. O'Death - Outside
11. Feist - Metals
12. Jesse Sykes & The Sweet Hereafter - Marble Son
13. Florence + The Machine - Ceremonials
14. Eleanor Friedberger - Last Summer
15. The Twilight Singers - Dynamite Steps
16. Okkervil River - I Am Very Far
17. Treefight for Sunlight - Treefight for Sunlight
1 σχόλιο:
Μπράβο! ΜΠΡΑΒΟ!! ΜΠΡΑΒΟ!!!
Δημοσίευση σχολίου