Για την ακρίβεια, όχι, δεν έχω καθόλου rhythm - αυτή η εβδομάδα (ενώ δεν ήταν χειρότερη από άλλες), για κάποιο λόγο με διέλυσε. Οπότε; Τι κάνουμε σ' αυτήν την περίπτωση; Καθόμαστε σπίτι και μαζεύουμε τα κομμάτια μας με τα μούτρα κρεμασμένα; Όχι! Βάζουμε να παίξει το θρυλικό I Got Rhythm του Τζορτζ Γκέρσουιν, όπως το ερμήνευσαν στην καρδιά του μεσοπολέμου ο Django Reinhardt και το Quintette du Hot Club de France - που, ως συνήθως, πετάει. Φαντάζομαι ότι, αν το βάλω καμιά δεκαριά φορές στο repeat, θα ξανακουρδιστώ.
Βέβαια, η καλύτερη εκτέλεση του τραγουδιού περιλαμβάνεται στο "Ένας Αμερικανός στο Παρίσι" - είναι η σκηνή που ο (κλισέ) μπατίρης ζωγράφος Τζιν Κέλι πουλά τους πίνακές του σε μια πλουσία και το γιορτάζει τραγουδώντας με τα πιτσιρίκια της γειτονιάς του.
Θεϊκή σκηνή (αλλά πρέπει να περιμένετε να φορτώσει το βιντεάκι και να πάτε στο έκτο λεπτό περίπου για να τη δείτε).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου