*κι επειδή εκεί δεν βάζαμε αστεράκια, να πληροφορήσω το κοινό του "Πο Πο Culture!" ότι -τουλάχιστον αυτά που ψήφισα εγώ- πήραν όλα από 4, με εξαίρεση το νούμερο 1 της λίστας που πήρε 4μισι. Αλλά αυτό το ξέρεις ήδη...
Animal Collective Strawberry Jam
Χρειάζεται να ασχοληθείς πολλή ώρα για να τους καταλάβεις. Κι επειδή δεν είναι δα κι η Bjork, το έκανα μια φορά και δεν το ξανακάνω. Παρ' όλ' αυτά -και αν θυμάμαι καλά, γιατί πέρασε κι ένα τρίμηνο από τότε που τους άκουγα όλη μέρα- το "Strawberry Jam" είναι ένα psychopop γλειφιτζούρι με άπειρο χιούμορ και πειραματισμό. Μπορεί και να ξανασχοληθώ μαζί του, τώρα που το σκέφτομαι. Κάποιο μήνα που δεν θα έχω τίποτε να κάνω για μέρες ολόκληρες...
Devendra Banhart Smokey Rolls Down Thunder Canyon
Οι Doors κατεβαίνουν το φαράγγι των κεραυνών στρίβοντας μπάφους. Ε, ρε γλέντια. Και εκεί συνάντησαν έναν άπλυτο, μουσάτο εξωγήινο που φορούσε σουτιέν. Ρε κράχτε όσο θέτε. Ο Ντεβέντρα είναι μπροστά!
P.J. Harvey White Chalk
Δεν ξέρω τι την έπιασε και βάλθηκε να τρομάξει κόσμο μ' αυτά τα πιανίσματα (ωραία λέξη έ;), λες και ήθελε να γράψει soundtrack για το "Ορφανοτροφείο", αλλά εμένα που έτσι κι αλλιώς πιο πολύ ως ξωτικό την έβλεπα πάντα, παρά ως γυναίκα, με γοήτευσε όσο ποτέ. Οι σαραντάρες ίσον με δύο εικοσάρες. Αν τα θρίλερ σού παγώνουν το αίμα, αφήσέ το και άντε παρακάτω.
Richard Hawley Lady's Bridge
Ορίστε τι ωραία πράγματα συμβαίνουν στην Αγγλία (ακόμη και στο πέραν του δέοντος μουντό Σέφιλντ) άμα οι γονείς σου γουστάρουνε Έλβις και Ρόι Όρμπισον. Και μόνο για το "Tonight the streets are ours" οφείλουμε ένα προσκύνημα στον Άγιο Τζάρβις που ανακάλυψε τον Χόλεϊ, τον έκανε κιθαρίστα τον Pulp και το έδειξε το δρόμο για τα μεγαλεία.
Lori McKenna Unglamorous
No country for old men, ειδικά άμα είναι φουλ στον αρνητισμό για κάθε τι hype, σαν κι εμένα ;-) Βαρετή κάντρι από μια κυρία που νοιώθω ότι θέλει να με δείρει σε κάθε σκέρτσο που κάνει στη φωνή, αλλά που το στόρι της κουζίνας της και της κιθάρας της ουδόλως με συγκινεί. Και να μην υπέγραφε σε μεγάλη δισκογραφική τα ίδια θα έγραφα. Δεν συγκινούμαι εγώ ούτε από εναλλακτικούρες...
M.I.A.Kala
Kala κρασά. Ακαταλαβίστικη electronica και υπερβολικό hype για ένα γέροντα σαν του λόγου μου!
Roisin Murphy Overpowered
Τι πολύχρωμο βεγγαλικό είναι αυτό; Καλά, το ότι το κορίτσι ήταν ένα χάρμα ώτων το γνωρίζαμε από τις χρυσές ημέρες των Moloko, αλλά ότι σόλο θα έβγαζε διαμαντάκια σαν κι αυτό δεν το περιμέναμε (και θεωρούσαμε απλά έκπληξη το πρώτο της άλμπουμ, το "Ruby Blue"). Αυτό θα πει ποπ που δεν είναι ούτε indie ούτε mainstream, αλλά ακριβώς ό,τι πρέπει για τ' αυτάκια μας...
(Δεν τελείωσα. Απλά νύσταξα. Αύριο θα ανεβάσω κι άλλο γαλαξία!)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου