"Χατζιδάκι εσείς; Θοδωράκη (sic) εμείς!"

Φαντάζομαι το επιτελείο της "Καθημερινής", να έχει σκάσει εδώ και δύο μήνες, από τότε που το "Βήμα" ξεκίνησε την προσφορά των CD με τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Τους φαντάζομαι να καταστρώνουν το σχέδιο της αντεπίθεσης, την οποία και εξαπέλυσαν χθες με τη δική τους προσφορά - των soundtrack που συνέθεσε ο Μίκης Θεοδωράκης.

Το επόμενο λογικό βήμα θα είναι να μπει στο παιχνίδι και η "Ελευθεροτυπία", προσφέροντας Σαββόπουλο - ενώ κάποια στιγμή, θα αποφασίσει το "Θέμα" να προσφέρει τα άπαντα του Φοίβου, και θα τους πάρει τα σώβρακα! (Χαρ, Χαρ, Χαρ)

Επειδή δεν είμαι μικρόψυχος και επειδή σε καμία περίπτωση δεν θέλω αυτό το σημείωμα να τελειώσει με αυτήν την επίγευση, κλείνω με ένα από τα soundtracks του Μίκη Θεοδωράκη που ποτέ δεν θα τολμούσε να προσφέρει η "Καθημερινή" - ή κάποια άλλη εφημερίδα.
Είναι η μουσική που έγραψε για την ταινία "Τα ψάρια βγήκαν στη στεριά", του Μιχάλη Κακογιάννη, μια ταινία που συνήθως αποσιωπάται στις φιλμογραφίες του σκηνοθέτη. Πρόκειται για μια αλλόκοτη μαύρη σεξοκωμωδία, που γυρίστηκε το 1967, αλλά υποτίθεται πως εκτυλίσσεται το καλοκαίρι του 1972, όταν ένα νησί του Αιγαίου καλείται να αντιμετωπίσει ταυτόχρονα τις ορμόνες ξαναμμένων τουριστών και το ενδεχόμενο ενός πυρηνικού ολέθρου. Παίζουν διάφοροι ηθοποιοί που αγνοώ, αλλά και η Κάντις Μπέργκεν, σε ρόλο "Τζούλι-Κρίστι-του-φτωχού". Το βασικό μουσικό θέμα είναι ένα ξεσηκωτικό shake με τίτλο The Jet, το οποίο ακούγεται σε δεκάδες παραλλαγές - ενώ κυριαρχεί και σε μια σκηνή χορευτικού που φαντάζομαι ότι στην εποχή της, θα έκανε τον Φώτη Μεταξόπουλο και τον Βαγγέλη Σειληνό να σκίσουν τα κολάν τους.

Στο soundtrack περιλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, εμπνευσμένες συνθέσεις με ακόμα πιο εμπνευσμένους τίτλους, όπως "Computers and Bouzoukis" ή "Sex on the Rocks" - σκάλες ανώτερα από τους ντεκαβλέ "κύκλους τραγουδιών" του Χατζιδάκι!