Ζέστα (προφέρεται "zhestah", με δασύ "ζ" και εκπνοή στο "α", όπως το λέει ένας γνωστός μου). Περιφέρομαι από δωμάτιο σε δωμάτιο ιδρωμένος, αναβάλλοντας τις δουλειές που πρέπει να κάνω. Βάζω τα cd του Django Reinhardt, αναζητώντας το κομμάτι που θα με συγκινήσει - ιδρώνω ακόμα περισσότερο, δεν τη λέγανε Hot Jazz για πλάκα. Ξαφνικά, πέφτω πάνω σε αυτό - ένα από τα κομμάτια που ηχογράφησε προς το τέλος της καριέρας του, τότε που προσπαθούσε να πειραματιστεί με τον ήχο της ηλεκτρικής κιθάρας, προσαρμόζοντας το παίξιμό του στις δυνατότητές της. Οι νότες ακούγονται κρυστάλλινες και φτάνουν στ' αυτιά μου σαν δροσιά, επιδρώντας με τον τρόπο που επιδρά ένας ψεκασμός νερού κατά πρόσωπο, την ώρα που τον έχεις περισσότερο ανάγκη. Ευχαριστώ, Τζάνγκο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου