Δεν μπορώ να θυμηθώ αν το όνομά της ήταν Τζοάν ή Τζαστίν. Και δεν μπορώ να θυμηθώ αν είχα ήδη ξεκινήσει να δουλεύω στα περιοδικά (άρα τη γνώρισα τέτοιες μέρες, Οκτώβριο του '97) ή αν ήταν ακόμη πιο παλιά (το '96). Θυμάμαι μόνο ότι ήταν 19 ετών. Και η πιο όμορφη γυναίκα που μ' είχε βάλει στην αγκαλιά της μέχρι τότε. Θυμάμαι επίσης το όνομα του προηγούμενου γκόμενού της. Θα ήταν αδύνατον να μην το θυμάμαι. Ο Tricky ήταν κάτι σαν ημίθεος εκείνα τα χρόνια -οποιοσδήποτε είχε μια ταυτότητα που έγραφε "Μπρίστολ" στον τόπο γέννησης και έπαιζε ηλεκτρονική μουσική ήταν κάτι σαν ημίθεος εκείνα τα χρόνια. Την Τζοάν (ή την Τζαστίν) την έχασα γρήγορα. Πιο γρήγορα από το σύνηθες για μοντέλο εξ Εσπερίας (εκείνη ήταν Αμερικανίδα) που κατοικεί προσωρινώς στο ξενοδοχείο που τις μαζεύουν όλες, στου Στρέφη. Το ίδιο γρήγορα έχασα και τον Tricky. Και τους Portishead. Οι Massive Attack διατήρησαν ενεργό το μύθο τους λίγα χρόνια παραπάνω, αλλά ΟΚ, δεν το λες trip-hop σκηνή αυτό...
Και δες ξαφνικά τι έγινε φέτος. Οι Portishead έβγαλαν το τρίτο τους (συγκλονιστικό) άλμπουμ. Οι Massive Attack ετοιμάζονται για το "Weather Underground". Και ο Tricky θυμάται την παλιά του γειτονιά, το Knowle West, και έστησε ένα concept δισκάκι που μιλά κυρίως για κατάντια... Δεν ξέρω αν φταίνει η διαβόητη κρίση. Αν ναι, δεν κατάλαβα ποτέ γιατί το trip-hop μετά το απίστευτο εκείνο μπραφ των mid-90s έμεινε εκτός μόδας. Παρά τις στιγμές ευφορίας, η κατάντια και η εξαθλίωση -συναισθηματικά κυρίως, αν όχι οικονομικά- δεν έφυγε ποτέ. Το trip-hop είναι ένα σπουδαίο είδος μουσικής και διαφωνώ με όσους το βρίσκουν καταθλιπτικό -ακόμη κι αν είναι θεοσκότεινο. Στο "Knowle West Boy" ο Tricky το μιξάρει με dance επιρροές, hip hop εμμονές και τρεις πρέζες punk και εμφανίζει μια σχεδόν funky εκδοχή του, ενοχλητική ώρες ώρες, ένα black n' decker για το μυαλό, αλλά ξεσηκωτική μετά την δεύτερη γουλιά φτηνού ουίσκι.
Τι ειρωνία! Την ίδια ώρα οι Portishead ακολουθούν την προ δεκαετίας trickεια συνταγή μαυρίλας για να εντυπωσιάσουν εξίσου... Όχι ότι το "Knowle West Boy" βρίθει αισιοδοξίας. Οι μεγάλες του στιγμές, το "Past Mistake" και το "Cross to Bear" είναι κλασσικές trip-hop μπαλάντες, από αυτές που η Μπεθ Γκίμπονς τραγουδάει στο μπάνιο της τις ημέρες της μαυρίλας. Αλλά τα τραγούδια που το κάνουν να ξεχωρίζουν είναι το "C'mon Baby", το "Council Estate" (στο βιντεάκι πιο πάνω -τι ωραίο: ξεκινά με ένα θέμα από τους Portishead!) και το "Veronika", επιθετικές προσμίξεις punk και hip-hop. Και φυσικά, εδώ υπάρχει και χιούμορ. Ο Tricky διασκευάζει μέχρι και Kylie (το "Slow"), ενώ ξεκινά με ένα τραγούδι που θα έκανε τον Barry Adamson περήφανο ("Puppy Toy"). Όλα χωράνε στο μπλέντερ του Tricky, το "Coalition" είναι σαν γερή τζούρα, σε τριπάρει άσχημα, το "School Gates" σε στέλνει στο κρεββάτι να συνέλθεις. Ενδιάμεσα έχεις σηκωθεί κι έχεις χορέψει με το "Baligaga". Το "Knowle West Boy" δεν είναι από τα άλμπουμ που εκτιμάς με την πρώτη. Και δυστυχώς, δεν είναι από τα άλμπουμ που εκτιμάς νηφάλιος. Αλλά είναι αλμπουμάρα...
Και δες ξαφνικά τι έγινε φέτος. Οι Portishead έβγαλαν το τρίτο τους (συγκλονιστικό) άλμπουμ. Οι Massive Attack ετοιμάζονται για το "Weather Underground". Και ο Tricky θυμάται την παλιά του γειτονιά, το Knowle West, και έστησε ένα concept δισκάκι που μιλά κυρίως για κατάντια... Δεν ξέρω αν φταίνει η διαβόητη κρίση. Αν ναι, δεν κατάλαβα ποτέ γιατί το trip-hop μετά το απίστευτο εκείνο μπραφ των mid-90s έμεινε εκτός μόδας. Παρά τις στιγμές ευφορίας, η κατάντια και η εξαθλίωση -συναισθηματικά κυρίως, αν όχι οικονομικά- δεν έφυγε ποτέ. Το trip-hop είναι ένα σπουδαίο είδος μουσικής και διαφωνώ με όσους το βρίσκουν καταθλιπτικό -ακόμη κι αν είναι θεοσκότεινο. Στο "Knowle West Boy" ο Tricky το μιξάρει με dance επιρροές, hip hop εμμονές και τρεις πρέζες punk και εμφανίζει μια σχεδόν funky εκδοχή του, ενοχλητική ώρες ώρες, ένα black n' decker για το μυαλό, αλλά ξεσηκωτική μετά την δεύτερη γουλιά φτηνού ουίσκι.
Τι ειρωνία! Την ίδια ώρα οι Portishead ακολουθούν την προ δεκαετίας trickεια συνταγή μαυρίλας για να εντυπωσιάσουν εξίσου... Όχι ότι το "Knowle West Boy" βρίθει αισιοδοξίας. Οι μεγάλες του στιγμές, το "Past Mistake" και το "Cross to Bear" είναι κλασσικές trip-hop μπαλάντες, από αυτές που η Μπεθ Γκίμπονς τραγουδάει στο μπάνιο της τις ημέρες της μαυρίλας. Αλλά τα τραγούδια που το κάνουν να ξεχωρίζουν είναι το "C'mon Baby", το "Council Estate" (στο βιντεάκι πιο πάνω -τι ωραίο: ξεκινά με ένα θέμα από τους Portishead!) και το "Veronika", επιθετικές προσμίξεις punk και hip-hop. Και φυσικά, εδώ υπάρχει και χιούμορ. Ο Tricky διασκευάζει μέχρι και Kylie (το "Slow"), ενώ ξεκινά με ένα τραγούδι που θα έκανε τον Barry Adamson περήφανο ("Puppy Toy"). Όλα χωράνε στο μπλέντερ του Tricky, το "Coalition" είναι σαν γερή τζούρα, σε τριπάρει άσχημα, το "School Gates" σε στέλνει στο κρεββάτι να συνέλθεις. Ενδιάμεσα έχεις σηκωθεί κι έχεις χορέψει με το "Baligaga". Το "Knowle West Boy" δεν είναι από τα άλμπουμ που εκτιμάς με την πρώτη. Και δυστυχώς, δεν είναι από τα άλμπουμ που εκτιμάς νηφάλιος. Αλλά είναι αλμπουμάρα...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου