the Bird and the Bee
the Bird and the Bee
(Metro Blue/ Blue Note, 2007)
Λατρεύω την λέξη "φαζαριστό" - και το "φαζάρισμα" και όλες αυτές τις αδόκιμες ελληνοποιήσεις του "fuzz", αυτού του εφέ που προκαλείται όταν χρησιμοποιείται η παραμόρφωση "fuzzbox" σε μια ηλεκτρική κιθάρα, ένα ηλεκτρικό μπάσο ή μια οποιαδήποτε μικροφωνική εγκατάσταση. Και λατρεύω την φαζαριστή μπασογραμμή του Again and Again, του κομματιού που ανοίγει με τον καλύτερο τρόπο αυτό το άλμπουμ: ντέφια, κρουστά, ηλεκτρικά πιάνα, η χαρά της ζωής και πάνω σ' αυτήν την πληθωρική παραγωγή του Γκρεγκ Κέρστιν, η υπέροχη φωνή της Ινάρα Τζορτζ, που ερμηνεύει με θηλυκότητα, αισθησιασμό και ένα ανεπιτήδευτα τσαμπουκαλεμένο attitude. Ναι, αυτό το ντουέτο πατά πάνω στην πιο ανέμελη παράδοση του ήχου των aμερικανικών '70s για να αφηγηθεί απολύτως σημερινές ιστορίες, φτιάχνοντας μια υπέροχη bubblegum pop. Μόνο που στην περίπτωσή τους, η τσιχλόφουσκα είναι κάτι που φουσκώνει, φουσκώνει, φουσκώνει, αρχίζει να ίπταται και να σε παρασύρει προς τον ουρανό, για να σκάσει με έναν εντελώς απροσδόκητο - και σαφέστατα οδυνηρό - τρόπο. Τα μουσικά μου '00s μέχρι στιγμής:
14. Gnarls Barkley - St. Elsewhere
15. Cat Power: the Greatest
16. Richard Hawley: Lady's Bridge
17. Medeski, Martin & Wood - End of the World Party (just in case)
18. Charlie Haden & the Liberation Music Orchestra - Not in our Name
19. James Carter: Chasin' the gypsy
20. Nathaniel Merriweather presents Lovage: Music to make love to your old lady by
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου