Brad Mehldau
Places
(Warner, 2000)
Ίσως θα έπρεπε, αλλά δεν θυμάμαι την πρώτη στιγμή που άκουσα το "Los Angeles II". Και δεν το θυμάμαι γιατί εκείνη την στιγμή κατέλαβε απόλυτα το μυαλό και την ψυχή μου, προκαλώντας μόνιμη βλάβη - νιώθω ότι το έχω μέσα μου από τότε που γεννήθηκα αυτό το κομμάτι, κάθε φορά που το ακούω απλώς το θυμάμαι. Και θυμάμαι ότι αγαπώ πάρα πολύ αυτό το άλμπουμ - από το εξώφυλλο, που δείχνει το τρίο του πιανίστα να τρώει σε ένα diner, μέχρι το σύνηθες παραλήρημα του σημειώματος του εσωφύλλου, μέχρι τις συνθέσεις αυτού του ιδιοφυούς πιανίστα, που αγαπά τον Γκαίτε και τον ρομαντισμό και αφήνει αυτήν την αγάπη να φανεί στην συναισθηματική του ερμηνεία. Ίσως ο πιο παραγωγικός μουσικός της τζαζ στην διάρκεια των τελευταίων δεκαπέντε ετών, ο Μέλνταου έγινε γνωστός κυρίως για τις ζωντανές του ηχογραφήσεις στο Village Vanguard, στις οποίες ερμήνευε συνθέσεις των Beatles και των Radiohead, ανάμεσα στο κλασικό jazz songbook, ηχογραφήσεις που βγήκαν με τον τίτλο Art of the Trio, και παρουσίαζαν την εξέλιξη και την δυναμική αυτής της πυρηνικής τζαζ οικογένειας, του σχήματος πιάνο-μπάσο-ντραμς (όσοι τον είδαν στο Παλλάς πέρσι, δεν θα ξεχάσουν ποτέ αυτό το σχήμα). Ήταν όμως στο Places (ο τίτλος του δίσκου και των κομματιών αναφέρεται στους σταθμούς της περιοδείας μιας working band), που άφησε να ξεδιπλωθούν οι δυνατότητές του στη σύνθεση. Δεν είναι τυχαίο το ότι από τότε δεν έχει βγάλει δίσκο που να περιλαμβάνει μόνο δικά του κομμάτια. Προφανώς φοβήθηκε και ο ίδιος. Τα μουσικά μου '00s μέχρι στιγμής:
12. Koop - Waltz for Koop
13. The Bird and the Bee - The Bird and the Bee
14. Gnarls Barkley - St. Elsewhere
15. Cat Power: the Greatest
16. Richard Hawley: Lady's Bridge
17. Medeski, Martin & Wood - End of the World Party (just in case)
18. Charlie Haden & the Liberation Music Orchestra - Not in our Name
19. James Carter: Chasin' the gypsy
20. Nathaniel Merriweather presents Lovage: Music to make love to your old lady by
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου