'09 #17:Manic Street Preachers
Journal For Plague Lovers
Το φάντασμα του Ρίτσι Τζέιμς Έντουαρντς δεν στοιχειώνει πια τους Manics, η κατήφεια έχει πετάξει μακριά και τώρα όλα περνάνε μέσα από τα πετάλια με τις παραμορφώσεις της κιθάρας. Και πάνε με χίλια. Όπως έγραψα κι εδώ, οι Judas Priest συναντούν τους Midnight Oil για ένα gig σε μια παμπ στην Κάρντιφ, και τα ποτά τα σερβίρει ο Ίγκι Ποπ. Π.Χρ.
'00s #17:Arcade Fire
Funeral (2004)
Έχουμε άραγε πραγματικά συνειδητοποιήσει πόσο διαφορετική θα ήταν η μουσική που ακούμε σήμερα αν μια σειρά από συγγενείς των μελών αυτής της καναδικής κολλεκτίβας δεν αποδημούσε εις Κύριον στα τέλη του 2003 και στις αρχές του 2004; Η "κάθαρση" που αναζήτησαν οι Arcade Fire μετά την "κηδεία" ήλθε στο στούντιο και στο πάντρεμα διαφορετικών ειδών μουσικής, παράταιρων -ως τότε- μεταξύ τους. Η πολυεπίπεδη, θεατρική, τεχνικά άψογη ροκ τους έγινε σημείο αναφοράς για ο,τιδήποτε κυκλοφόρησε από τότε και στο εξής στην indie μουσική και, φυσικά, αποτέλεσε τη μεγαλύτερη επιρροή για ένα χείμαρρο απίστευτων νέων καλλιτεχνών που επιτέλους βρήκαν τρόπο να εκφράσουν δημιουργικά όλο αυτό το μπέρδεμα που επικρατούσε στο κεφάλι τους. Π.Χρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου