25 Αυγ 2008

Η αγία οικογένεια

Μήπως ήρθε η ώρα να ανακηρύξουμε την Αντζελίνα Τζολί και τον Μπραντ Πιτ σε αγίους μιας νέας θρησκείας που κηρύσσει το λόγο των ευαισθητοποιημένων celebrities;
Η οικογένεια της Αντζελίνα Τζολί και του Μπραντ Πιτ δεν είναι μια απλή οικογένεια: είναι ένα πείραμα κοινωνικής εθνολογίας, ένα ζωντανό μήνυμα συμφιλίωσης. Στους κόλπους αυτής της οικογένειας μεγαλώνουν αρμονικά παιδάκια από τρεις ηπείρους αυτού του πλανήτη (ή μήπως τέσσερις; Το ότι τα δίδυμα γεννήθηκαν στη Γαλλία τα κάνει Γαλλάκια; Το ότι το άλλο της παιδί γεννήθηκε στην Κένια το κάνει αφρικανάκι;), ακυρώνοντας τις φυλετικές και εθνοτικές διαφορές. Μεγαλώνουν επίσης αρμονικά παιδιά υιοθετημένα, με παιδιά που συνελήφθησαν και γεννήθηκαν με τον «παραδοσιακό» τρόπο, αλλά και παιδιά που δεν θα υπήρχαν, χωρίς τη χρήση της τεχνολογίας και των μεθόδων των σύγχρονων κέντρων γονιμότητας. Εχουμε λοιπόν δύο από τους πιο σέξι ηθοποιούς του πλανήτη, που εναλλάσσουν την επαγγελματική τους δραστηριότητα πότε κάνοντας λαϊκές περιπέτειες, και πότε «δύσκολες» ταινίες, πάντα όμως προσέχοντας να μην παίρνουν την καριέρα τους πολύ στα σοβαρά: αντιθέτως, παίρνουν στα σοβαρά την κοινωνική αποστολή που έχουν αναλάβει – να χρησιμοποιούν τη λάμψη και τη φήμη τους για να προωθήσουν ανθρωπιστικές εκστρατείες ανά τον κόσμο, και δη τον αναπτυσσόμενο, αποτελώντας πρότυπο πολύτεκνων του 21ου αιώνα. Η θέα αυτής της ευτυχισμένης οικογένειας που έχουν δημιουργήσει αυτοί οι αηδιαστικά όμορφοι, πλούσιοι και ευαισθητοποιημένοι άνθρωποι, αρκεί για να προκαλέσει δέος σε οποιονδήποτε κοινό θνητό. Αυτόν που ξέρει ότι η θέα του δεν κάνει τους άλλους παράλυτους από τον πόθο. Αυτόν που δεν έχει ιδέα τι σημαίνει να πρωταγωνιστείς σε μια ταινία που κάνει εισπράξεις εκατομμυρίων δολαρίων. Αυτόν που δεν έχει τη δυνατότητα να διαλέξει οποιαδήποτε κλινική για να γεννήσει – και που ποτέ δεν θα διάλεγε μια κλινική σε κάποια μικρή αφρικανική χώρα. Αυτόν που, όταν αποφασίσει να υιοθετήσει, αντιμετωπίζει το τέρας της γραφειοκρατίας. Και που ξέρει πως οι λέξεις «τεχνητή γονιμοποίηση» σημαίνουν πολλά λεφτά και πολλές ορμόνες. Αυτόν, τέλος, που παρ’ όλα αυτά, νιώθει μικρός όταν δίνει τη συνδρομή του σε μια ανθρωπιστική οργάνωση, ξέροντας ότι αυτή η Αγία Οικογένεια χρηματοδοτεί ολόκληρες αποστολές, και ταξιδεύει στα πέρατα της Γης κηρύσσοντας το μήνυμα της αγάπης και του αφοπλισμού. Μπροστά σ’ αυτήν την οικογένεια, ο κοινός θνητός δεν μπορεί παρά να προσκυνήσει.
(Δημοσιεύτηκε στο Big Fish, την Κυριακή 24/8. Όχι ότι έχει σημασία αυτό)

7 σχόλια:

Homo Ludens είπε...

Αυτό το κείμενο το έγραψες στα σοβαρά έτσι; Το πιστεύεις. Μπράβο το παιδί. Τελικά έχεις και αρχές!

(Το μόνο αποθαρρυντικό ήταν όταν συνέκρινα την τελευταία συνέντευξη της Αντζελίνας στο Vanity Fair με εκείνη τη συγκλονιστική που είχε δώσει προ τριετίας, τετραετίας -δεν θυμάμαι- και ξενέρωσα κάπως που χάσαμε τη μεγαλύτερη ψώλα -όπως παραδεχόταν- του Χόλιγουντ για μια Αγία. Όχι ότι είχα ελπίδα να γαμήσω κι εγώ, αλλά λέμε...)

Αθήναιος είπε...

θες να μας πεις ότι κάθεσαι και διαβάζεις τις συνεντεύξεις της Αντελίνας, τις αποδελτιώνεις και κάνεις και συγκρίσεις στα λεγόμενα εδώ κι εκεί;

Χαχαχαχα

Το trash σ'όλο του το μεγαλείο.

Homo Ludens είπε...

Αν είχες διαβάσει κι εσύ ΕΚΕΙΝΗ τη συνέντευξή της, το απόλυτο πορτρέτο μιας παρανοϊκής femme fatale, με δικά της λόγια, θα σου έκανε τέτοια εντύπωση που θα μάθαινες μερικά χωρία απ' έξω. Και θα σου έκανε ακόμη μεγαλύτερη εντύπωση το πόσο διαφορετικά τα παρουσίασε όλα με δύο διδυμάκια στην κοιλιά της...

Αθήναιος είπε...

Νομίζεις ότι υπάρχει περίπτωση να τη βρω έστω και τώρα ή θα πρέπει να συμβιβαστώ στην ιδέα ότι στο εξής θα ζω μια ζωή μισή;

YO!Reeka's είπε...
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
YO!Reeka's είπε...

τους αγαπώ. θέλω να με υιοθετήσουν κι εμένα.

Ανώνυμος είπε...

πολύ ωραίο κείμενο