Είδα χθες το "Η Ρέιτσελ παντρεύεται". Μια ανελέητη ταινία για την πιο καταπιεστική κοινωνική δομή - την οικογένεια. Η Αν Χάθαγουεϊ είναι κάτι παραπάνω από επαρκής στο ρόλο. Λάμπει. Ειδικά στις σκηνές που δεν μιλάει κι απλώς περιφέρεται εκφράζοντας τα συναισθήματά της με βλέμματα, είναι καταπληκτική. Ο Ηomo Ludens θα πρέπει να νιώθει περήφανος. Παρ' όλα αυτά, επιμένω να ψηφίζω Κέιτ Γουίνσλετ. Κατάφερε να δημιουργήσει έναν ιδιαίτερα σύνθετο χαρακτήρα, μια γυναίκα που νιώθει μεγαλύτερη ντροπή για τον αναλφαβητισμό της παρά για το ότι ήταν αυτουργός εγκλημάτων πολέμου. Μια γυναίκα αποκλεισμένη από τον κόσμο των λέξεων, που έχει μόνο έναν τρόπο επικοινωνίας - το σεξ. Το ότι καταφέρνει να είναι την ίδια στιγμή τρομακτική και θελκτική είναι ένα απίστευτο κατόρθωμα.
1 σχόλιο:
Simfwnw ki egw apolita se afta pou les...htan ermineia gia Oscar (oxi pws an den to eperne den tha eixe ta credits mias megalhs prwtagwnistrias....)
Δημοσίευση σχολίου