Lewis Hamilton rules!

Κανονικά το φετινό πρωτάθλημα πρέπει να το πάρει ο Λιούις Χάμιλτον. Κυρίως γιατί έχουμε καιρό να ζήσουμε ένα ωραίο παραμυθάκι στο τόσο ελεγχόμενο από τους executives και άρα βαρετό και αποστειρωμένο αθλητικό μας σύμπαν. Ένα παραμυθάκι που να λέει "Ο πρώτος μαύρος στη Formula 1", " Ο πρώτος που ανέβηκε στο βάθρο στους τέσσερις πρώτους του αγώνες", "Μόλις 22 ετών" κι άλλα τέτοια. Η πλάκα είναι ότι, τέσσερις αγώνες ήδη βαθειά μέσα στη σεζόν, ο Λιούις δείχνει ότι δεν αστειεύεται. Δεν ξέρω αν το έχετε πάρει είδηση, αλλά προηγείται στη βαθμολογία, κι ας μην έχει ακόμη πάρει νίκη. Και τελικά δεν είναι και τόσο δύσκολο να είναι όντως στο τέλος της χρονιάς ο νέος παγκόσμιος πρωταθλητής. Οδηγεί με σύνεση που θυμίζει Προστ στα 35 του, ένα αμάξι που ακόμη κι ο Σουμάχερ την εποχή της παντοκρατορίας της Φεράρι θα ζήλευε για την αξιοπιστία του και -απ' ότι φαίνεται- κανείς δεν πρόκειται να του την πει αν κάποια στιγμή προσπεράσει στα ίσα τον Αλόνσο. Ο ανταγωνισμός δεν είναι μόνο ένας αντίπαλος, αλλά ένα συναρπαστικό πάνελ από τρεις ακόμη καυλωμένους για διάκριση νεανίες (άρα οι νίκες θα μοιράζονται -και μαζί τους οι βαθμοί...) και τα υπόλοιπα 18 αυτοκίνητα του πρωταθλήματος φαίνονται πολύ αργά για φέτος, για να δημιουργήσουν προβλήματα. Το άγχος το έχουν οι υπόλοιποι που πρέπει να αποδείξουν πράγματα (ο Χάμιλτον το έχει ήδη κάνει) και το momentum είναι υπέροχο. Το μόνο που με χαλάει είναι ότι είναι σχεδόν ο mr.Perfect. Θα τον ήθελα λίγο πιο αλητάμπουρα - γυναικά - αλκοολικό - αδελφή. Κάτι για να βάλουμε λίγη ίντριγκα στην συνταγή ρε παιδί μου. Σαν τα παλιά καλά χρόνια της Χέσκεθ...