H περιπτερού μου ευχήθηκε "χρόνια πολλά". Της το ανταπέδωσα. Κι ας μην είναι η κανονική μου περιπτερού, γιατί εκείνη έχει κλείσει το μαγαζί και είναι σε κάποιο νησί - όπως το 75% των περιπτεράδων του λεκανοπεδίου. Χθες έκανα πέντε τηλέφωνα για να καταφέρω να παραγγείλω ένα γαμοσουβλάκι.Αυτή είναι μάλλον η πιο νεκρή μέρα του χρόνου - θα περιμένω να περάσει, κι αύριο θα ξαναφύγω - με περιμένουν κάποιες παραλίες του Ιονίου. Πρώτη φορά φτάνω δεκαπενταύγουστο για να κάνω τα πρώτα κανονικά μου μπάνια.
Στο μεταξύ, λόγω των συνθηκών, έχω φανεί ασυνεπής στη δέσμευσή μου να ανεβάζω κομμάτια του Django Reinhardt κάθε σαββατοκύριακο. Ζητώ συγγνώμη. Ελπίζω να επανορθώσω, με αυτήν την υπέροχη εκτέλεση του Brazil - από τις τελευταίες του ηχογραφήσεις, τότε που χρησιμοποιούσε ηλεκτρική κιθάρα. Και ως δωράκι, να κι άλλη μια θαυμάσια εκτέλεση, που εφαρμόζει το "Μουσικό Αξίωμα #1". Χαλάρωσε κι απόλαυσε.
2 σχόλια:
Εμένα λείπουν εκτός από τον περιπτερά, και ο φούρναρης, η κομμώτρια, ο ζαχαροπλάστης συν το ότι έχουν κλείσει και τα 5 μπαράκια που συχνάζουμε.
Έχεις πέντε (!) μπαράκια που συχνάζεις;;;!!! Άλλοι ιδρώνουν να βρουν ένα...
Δημοσίευση σχολίου