Εδώ και λίγες μέρες ακούω καταλανική τζαζ, ελπίζοντας να πετύχω καμιά καλή μπάντα να παίζει, μετά το προσκύνημα στη Sagrada Familia (έχω ένα τάμα...). Ελπίζω επίσης να πέσω πάνω στη Scarlett και τον Woody, αλλά αυτό είναι μάλλον απίθανο. Εν πάση περιπτώσει, από αύριο θα απολαμβάνω αυτό που για μένα είναι το πρώτο βήμα προς την ξεκούραση - να βρίσκομαι ξαφνικά σε έναν τόπο που δεν θυμίζει τα μέρη που κυκλοφορώ και που δεν θα ακούω καν ελληνικά. Όταν θα έχω ηρεμήσει, θα νιώθω πια ασφαλής να επιστρέψω και να μπορέσω να απολαύσω όσο ελληνικό καλοκαίρι μου αναλογεί.Για μερικές μέρες πάντως, κι ενώ εγώ θα σουλατσάρω στη Barceloneta, ελπίζω πως o Homo Ludens θα ξαναπάρει επιτέλους πίσω τα ηνία του blog που εκείνος δημιούργησε, και θα γράφει ανενόχλητος για τα πράγματα που λατρεύει: για σερφ, για χέβι μέταλ, για βυζιά και μπύρες...
*Tο φτηνό λογοπαίγνιο του τίτλου είναι κλεμμένο από μια μικρή πολύ μικρή ταινιούλα, ανεξάρτητη αμερικανική κομεντί, που είχα πετύχει κάποια στιγμή στο Filmnet. Χαριτωμένη - κυρίως γιατί έπαιζε η Marcia Gay Harden, στο ρόλο ενός τρανσέξουαλ.
2 σχόλια:
Άντε, καλές διακοπές και καλές συναντήσεις με Woody και Scarlet! :-Ρ
Επίσης εύχομαι τρελά και ευφάνταστα ακούσματα! :-)
Λυπάμαι που θα διαψεύσω τόσο πεζά τις προσδοκίες σου zelig, αλλά δεν σκοπεύω να πάρω κανένα ηνίο. Το μόνο πράγμα που με ενδιαφέρει να καβαλήσω αυτή τη στιγμή είναι ένα windsurf -και ελπίζω ότι στην Πάτμο θα έχει καλό αέρα. Ξαναφεύγω το Σάββατο πρωι και το κλείνω το μαγαζάκι. Έτσι κι αλλιώς όλοι εξαφανισμένοι είναι...
Δημοσίευση σχολίου