Αγάπη μου, γέμισα άμμο τον Philippe Starck!

«Οι ψαγμένοι κοσμοπολίτες ταξιδιώτες απαιτούν ντιζάιν που κόβει την ανάσα, πολυτελή σπα, προσωπικές πισίνες με τζακούζι, μαθήματα γιόγκα στο ηλιοβασίλεμα, τα πιο trendy cocktails στο pool bar και φυσικά τις γκουρμέ εμπνεύσεις των σπουδαιότερων σεφ της nouvelle cuisine σ’ ένα εστιατόριο που ούτε και ο κατάλογος Μισλέν δεν έχει αρκετά αστέρια για να του χαρίσει. Και όλα αυτά μπορούν να τα βρουν στο παραδεισένιο "Hotel Zouzouni", έξι χιλιόμετρα έξω απ’ τα Καμένα Βούρλα».


Την ίδια ώρα που τέτοια δημοσιεύματα ξεφυτρώνουν όλο και περισσότερο στα lifestyle περιοδικά, ένα ενθουσιασμένο πλήθος παραθεριστών προσπαθεί να βολέψει την κυτταρίτιδά του σε μια ξαπλώστρα πισίνας Philippe Starck, να ανακαλύψει πού ακριβώς στο δωμάτιό του βρίσκεται -και με ποιο μαγικό κουμπί του universal control ανοίγει- το εντοιχισμένο mini bar της «Porsche Design» και να χορτάσει με τη μία μπουκιά φασιανού πατέ με γέμιση από φάβα φράουλας που του σερβίρει ο διακεκριμένος Γάλλος σεφ Ντε Φασολάντ. Ή μήπως δεν είναι ακριβώς έτσι; Ακόμη κι αν δεχτούμε ότι κάποια στιγμή στη ζωή σου θα θελήσεις να ικανοποιήσεις την ξιπασιά σου σ’ ένα τόσο δήθεν ξενοδοχείο, σίγουρα αυτό είναι το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτείς για τις καλοκαιρινές σου διακοπές (εκτός κι αν είσαι εμίρης απ’ το Ντουμπάι, κληρονόμος εφοπλιστή ή φιναλίστ καλλιστείων με επώνυμο «χορηγό»). Γιατί το καλοκαίρι θες απλά να ξεκουραστείς, να λερώσεις με τα αλάτια και τον ιδρώτα σου σκεπάσματα, πετσέτες, ξαπλώστρες και καρέκλες, να φας χορταστικά ντόπια φαγητά και όχι να γίνεις θύμα των εμμονών ενός παντελώς άγνωστου interior designer που πούλησε τα σχέδια που του απέρριψαν για ένα μπουτίκ ξενοδοχείο στο Ρέικιαβικ σ’ έναν παπατζή ξενοδόχο στη Μύκονο που ανακάλυψε έναν υπέροχο τρόπο για να υπερτιμήσει ακόμη περισσότερο τις ανύπαρκτες υπηρεσίες που σου προσφέρει.

(Big Fish, 29.VII.07)