Καθυστερημένη κακιούλα

Μόλις θυμήθηκα ότι έχω ξεχάσει να σχολιάσω πως η μόνη εφημερίδα που ασχολήθηκε τόσο πολύ με τα 90 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης ήταν η αγαπημένη μου Ελευθεροτυπία (υποθέτω και ο Ριζοσπάστης ότι το έκανε, αλλά έχω πολύ καιρό να τον πιάσω στα χέρια μου). ΟΚ, κι εγώ στις προτελευταίες δημοτικές ψήφισα Μπάμπη Ζιώγα, από το ΚΚΕ -και πρέπει να έχω ψηφίσει ΚΚΕ και σε κάτι Ευρωεκλογές, αλλά δεν είμαι και σίγουρος- αλλά ομολογώ ότι ούτε οι "Έλληνες του Κόκκινου Στρατού" (στο περιοδικό "Ε") μου λένε τίποτε πια, ούτε οι αναλύσεις του τι ήθελαν να αλλάξουν ο Λένιν και το παρεάκι του -και τι άλλαξαν τελικά. Βρισκόμαστε στα 2007. Το ξαναγράφω: 2007.

Μια εφημερίδα με συναίσθηση του τι σημαίνει αυτός ο αριθμός θα είχε 2-3 σελίδες με ένα ιστορικό αφιέρωμα και κανα ωραίο σχολιάκι στα παραπολιτικά. Όχι όμως το έντυπο που έκανε το γράμμα του 13χρονου Αλέξανδρου πρωτοσέλιδο...