25 Αυγ 2008

Όταν ο Paul King είχε έλθει (alone, without her/him) διακοπές στην Στερεά Ελλάδα...



Kαι αυτό μια ευγενική προσφορά του Οβελίκιου...

5 σχόλια:

Ovelikios είπε...

Οτιδήποτε ειπώθηκε/τραγουδήθηκε/δημιουργήθηκε μετά το 1990 δεν αξίζει μία. Ζήτω τα δοξασμένα 80s, η χαίτη, o Paul King, η Αννα Καραμανλή και τα gay βιντεοκλίπ που γυρίζονταν σωρηδόν τότε. Πρέπει το PPC να κάνει αφιέρωμα.

Ovelikios είπε...

Με τέτοια χαίτη θα έπρεπε να τον λένε Lion King (χοχοχο, θα έπρεπε να δουλευω).

Paul King είχαμε και εμείς εδώ, τον άντρα της Φρειδερίκης (και επιστρέφω στα καθήκοντα).

Nikos Fotakis είπε...

"Θα έπρεπε να δουλεύω" είναι το motto κάθε ανθρώπου που γράφει (ή σχολιάζει) σε blog. Θα έπρεπε δε να είναι η δεύτερη επικεφαλίδα του Πο Πο Culture. Επίσης, να επισημάνω ότι, ανάμεσα στα προτεινόμενα βιντεάκια που βγαίνουν μετά το βίντεο με τον Χαρδαβέλλα και την Καραμανλή, ήταν κι ένα κουλό "on" του Γιώργου Γκούτη από το Μουσικόραμα. Αναγνώρισα τη φωνή του, όχι όμως και το πρόσωπό του.

Homo Ludens είπε...

Κάποια στιγμή αυτό το blog θα πρέπει να πεταχτεί στην Αγία Παρασκευή και να ζητήσει από την ΕΡΤ ό,τι υλικό υπάρχει γύρω από τον Γιώργο Γκούτη για να το ανεβάζει ψηφιακοποιημένο ως ένα κομμάτι της πολιτιστικής μας κληρονομιάς που δεν πρέπει να χαθεί με τίποτε.

Ovelikios είπε...

Ναι. Ο τρόπος που συνδύαζε τους κοφτούς φθόγγους με τις σύνθετες λέξεις ανήκει στην κληρονομιά της ανθρωπότητας.

«Φίλες και φιλοι-καλοσασβράδι και ευτυχισμένο το χίλια-εννιακοσιαογδόνταέξι»

Άσχετο, αλλά εγω προτιμούσα τον Βαγγέλη Φουντουκίδη.