Τι πραγματικά συνέβη στις Βρυξέλλες;

Κοντεύουν να περάσουν δύο μήνες από τότε που ο mr. Arkadin προλόγιζε έναν απολογισμό δια χειρός "Πο Πο Culture!" της επίσκεψης των Ελλήνων bloggers στις Βρυξέλλες. Έναν απολογισμό που, φυσικά, ποτέ δεν αξιωθήκαμε να κάνουμε. Επειδή όμως το αποκλειστικό φωτογραφικό υλικό που έφερα μαζί μου (συν κάποια δάνεια από τη Nikon του φωτογράφου Διαμαντή Μαντή) κόντευε να επαναστατήσει, έτσι αδημοσίευτο που έμενε σε μια γωνιά του σκληρού μου δίσκου, έκανα μια μικρή επιλογή, ένα φωτορεπορτάζ που ελπίζω ότι θα συμπυκνώσει σε λίγες εικόνες την εμπειρία μας από την «πρωτεύουσα» της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Υποθέτω ότι ο mr. Arkadin θα φροντίσει να συμπληρώσει τις λεζάντες μου με την δική του εκδοχή των γεγονότων.

---

To πρόγραμμα, που λέτε, ήταν εξαντλητικό. Τρεις ημέρες συνεχών συνεδριάσεων και συναντήσεων με τους προύχοντες του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Για να καταφέρουμε να αντέξουμε και να ανταπεξέλθουμε, χρειαζόμασταν ένα γερό ντοπάρισμα. Ευτυχώς, πέσαμε πάνω στο φεστιβάλ μπίρας.

Tα καπάκια της παραπάνω φωτογραφίας λειτουργούσαν σαν νομίσματα. Έδινες ένα δεκάευρο και έπαιρνες δέκα καπάκια. Έδινες τρία καπάκια κι έπαιρνες μια μπίρα. Ο λόγος για τον οποίον δεν έδινες απ' ευθείας δέκα ευρώ για να πάρεις τρεις μπίρες κι ένα ευρώ ρέστα παραμένει αδιευκρίνιστος, αλλά σε μία τόσο βαρετή πόλη όσο οι Βρυξέλλες πιθανόν να χρειάζεται η πιθανότητα μιας περιπέτειας τόσο αγχωτικής όσο το να σου πέσουν ας πούμε πενήντα καπάκια (ένα πενηντάευρο, δηλαδή) στο πλακόστρωτο της Grande Place ανάμεσα στα πόδια εκατοντάδων μεθυσμένων τουριστών...

Τέλος πάντων, δώσαμε τα καπάκια μας, πήραμε τις μπίρες μας, τις ήπιαμε και ετοιμασθήκαμε για τις δεξιώσεις, τα ραντεβού και τις συνεδριάσεις που το ΠΑΣΟΚ είχε οργανώσει για μας...

...και τα πήγαμε μια χαρά. Ακριβώς όπως περίμενε κανείς από οποιονδήποτε μαθητή Γυμνασίου σε τριήμερη εκδρομή.

Καθίσαμε στη γαλαρία και σχολιάσαμε γελώντας τους συμμαθητές μας και τους δασκάλους...

...παίξαμε Championship Manager στο laptop μας την ώρα των συζητήσεων (δεν καταφέραμε να σταυρώσουμε ούτε νίκη!)...

...ποζάραμε αυτάρεσκα στον φακό του Διαμαντή την ώρα που οι συμμαθητές μας κρατούσαν σημειώσεις στο πιο σημαντικό μάθημα της ημέρας.

Κι όμως! Τα φαινόμενα απατούν... Στο παρασκήνιο της εκδρομής, οι δύο απεσταλμένοι του "Πο Πο Culture!" σημείωσαν σημαντικές επιτυχίες που απεκατέστησαν σύντομα τη φήμη τους. Κατ' αρχάς ανακαλύψαμε τη μυστική σύναξη των Ευρωπαίων αρτοποιών, τρυπώσαμε στα άδυτά της και εξασφαλίσαμε αποκλειστική φωτογραφία από την τελετή μύησης νέων μελών στην μασονικού τύπου αδελφότητά τους:

Μυηθήκαμε στον τοπικό γκέι Τύπο...

Και κυρίως ανακαλύψαμε ότι ο Τζακ του "Lost" δεν είναι ακόμη... lost, αλλά είναι Έλληνας και μάλιστα blogger!


Mετά από όλα αυτά δεν ήταν τυχαίο που Έλληνες ευρωβουλευτές όπως η Μαίρη Ματσούκα και ο Σταύρος Λαμπρινίδης μας προσέγγισαν για να ζητήσουν τις απόψεις μας σε σημαντικά θέματα:

Πολύτιμος συνοδοιπόρος μας στις περιπέτειές μας στάθηκε ο δημοσιογράφος Νίκος Τσιαμτσίκας, ο οποίος βρισκόταν τυχαία στις Βρυξέλλες για άλλη δουλειά, αλλά ενώθηκε αμέσως με το team του "ΠΠC", όταν συνειδητοποιήσε τι ακριβώς εκπροσωπούσαμε εκεί.

Συνολικά, η αποστολή μας εξετελέσθη με επιτυχία. Με εξαίρεση δύο τομείς:

Δεν καταφέραμε να εξασφαλίσουμε δωρεάν wireless Internet για εμάς και τους συναδέλφους bloggers, ώστε να σας παρουσιάσουμε όλα τα παραπάνω την ώρα που συνέβαιναν...

...και δεν κατορθώσαμε να αποτρέψουμε τον Διαμαντή Μαντή να επιδοθεί στο αγαπημένο του χόμπι (αυτό του επιδειξία -εξ ου και το "φιδάκι ο Διαμαντής") στη μέση της Rue Louise, του πιο πολυσύχναστου δρόμου των Βρυξελλών. Υποσχόμαστε ότι την επόμενη φορά θα τα πάμε καλλίτερα.

(και ευχαριστούμε τους ευρωβουλευτές του ΠΑΣΟΚ Σταύρο Λαμπρινίδη και Μαίρη Ματσούκα, καθώς και τα στελέχη των γραφείων τους για την θερμή φιλοξενία, αλλά κυρίως τους συγχαίρουμε για τον ενεργό τους ρόλο στο Ευρωκοινοβούλιο και το τόσο αθόρυβο έργο τους. Αλλά με αυτά ασχολήθηκαν όλοι οι υπόλοιποι bloggers που βρέθηκαν στις Βρυξέλλες. Δεν πιστεύω να περίμενε κανείς από το ΠΠC να κάνει το ίδιο...)