Ήξερα ότι έκανα λάθος που έκλεισα το CD που έπαιζε στο αυτοκίνητο - το "Combo" του Χένρι Μανσίνι - για να βάλω ειδήσεις, πηγαίνοντας στο γραφείο το μεσημέρι. Αν δεν το είχα κάνει:
(α) θα συνέχιζα να ακούω απολαυστική σαμπανιζέ lounge-jazz με τσέμπαλο* και (β) πιθανόν να έχανα την ατάκα του Αλέξη Κούγια, ο οποίος, μιλώντας στους δημοσιογράφους εξέθεσε την υπερασπιστική γραμμή που θα ακολουθήσει, περί εξοστρακισμού της σφαίρας, λέγοντας ότι "αν τώρα, έπρεπε να πυροβολήσει στον αέρα ο φρουρός και αν έπρεπε να χαθεί το παιδί, θα αποφανθεί η δικαιοσύνη" - ότι δηλαδή παίζει να αποφανθεί η δικαιοσύνη πως έπρεπε να σκοτωθεί το κωλόπαιδο, τέτοιο πού 'τανε.
Ήμουν έξαλλος για περίπου ένα εξάωρο, μέχρι που διάβασα αυτό που έγραψε στο blog του ο Ζαχαριάδης. Με κίνδυνο να εξοργίσω ξανά τον "Ανώνυμο", όπως προχθές, προσυπογράφω.*(update: ψάχνοντας να ανεβάσω ένα κομμάτι από το Combo, έπεσα πάνω σε μια άλλη σύνθεση του Μανσίνι, με τον αλλόκοτα επίκαιρο τίτλο "teen-age hostage", από το αριστουργηματικό soundtrack του "experiment in terror" - που, ναι, έχει τσέμπαλο στην ενορχήστρωση)
**(κι άλλο Update: ο τύπος είπε ότι ο θάνατος του παιδιού ηταν "θέλημα θεού"; Ψάχνω να βρω την πηγή, αλλά μάταια)
***(τρίτο Update: βγήκαν "Κούγιας Facts"! Καιρός ήταν)
3 σχόλια:
Πιο ταιριαστό tag δε μπορούσες να βρεις για τον... άντε να μη πω!
Το Όσκαρ Μαλακίας πάει φυσικά στον Κύριο Κούγια!!
Mia psifos kai apo emena parakalo!
Δημοσίευση σχολίου