Σιωπηλή διαμαρτυρία

Ανηφορίσαμε προς το Σύνταγμα κατά τις 7. Περάσαμε πρώτα από το Public, όπου ο κόσμος χάζευε κανονικά τα home theatre και τα videogames, ενώ απ' έξω μια θλιβερή ομάδα κλόουν έκανε κάτι απελπιστικά ταχυδακτυλουργικά. Στο Σύνταγμα επικρατούσε ηρεμία. Μόνο μερικές δεκάδες κόσμου είχαν παραταχθεί μπροστά από τον Άγνωστο Στρατιώτη. "Σας είπα ότι η κανονική συγκέντρωση ήταν στις 3 το μεσημέρι. Είμαστε σοβαροί, τώρα, να πηγαίνουμε στη συγκέντρωση του facebook;" Σιγά σιγά άρχισε να καταφτάνει περισσότερος κόσμος - κάθε φορά που ερχόταν καινούριος συρμός έβγαιναν κι άλλοι. Συναντήσαμε πολλούς γνωστούς - "αφού είμαστε ακόμα κι εμείς εδώ, σημαίνει ότι θα έρθουν αρκετοί". Στο μεταξύ, τα ΜΑΤ, μπροστά από το μνημείο και παραπλεύρως άλλαζαν συνεχώς θέση - σαν να προσπαθούσαν να υπενθυμίσουν στον κόσμο την παρουσία τους. Δύο ώρες μετά, αρκετοί από αυτούς άρχισαν να ανηφορίζουν την Πανεπιστημίου - προς τα εξάρχεια, όπου γινόταν η άλλη συγκέντρωση.
Βλέποντας ότι τα πράγματα είναι αρκετά ήρεμα, κάποια στιγμή αποχωρήσαμε. Αργότερα, ακούσαμε ότι όσοι έμειναν το πάνε για ολονυχτία - έβγαλαν δε και θεϊκό σύνθημα: "Τρίγωνα κάλαντα μέσα στη βουλή Χριστούγεννα θα κάνετε φορώντας τη στολή!". Με το που γύρισα σπίτι, έμαθα ότι η ειρηνική διαμαρτυρία είναι κάτι που δεν επιτρέπεται. Τα ΜΑΤ σχημάτισαν "Π" γύρω από τους παρευρισκόμενους, έριξαν δακρυγόνα, το γνωστό θέατρο. Είναι 2008 - και κάποιοι στο Σύνταγμα φωνάζουν "Δημοκρατία", αν είναι ποτέ δυνατόν.