Χρώσταγα στον Homo Ludens ένα post με το νέο μου motto (που εκείνος πρώτη φορά διατύπωσε) "το pitchfork και τ' αρχίδια μου" και δεν θα μπορούσε να υπάρξει ιδανικότερη ευκαιρία από ένα ακόμη Django Weekend. Κι αυτό γιατί η μουσική του Django (gypsy swing του μεσοπολέμου) είναι περίπου ο αντίποδας του pitchfork media, της ηλεκτρονικής βίβλου της indie κοινότητας του κόσμου (προσωπικά, προτιμώ το popmatters). Έμαθα το pitchfork media από μια φίλη που άκουγε Κόνορ Ομπέρστ από τότε που ο ίδιος ο Ομπέρστ ντρεπόταν να παραδεχτεί ότι γράφει τραγούδια - το θυμήθηκα τώρα με αφορμή την αντιγνωμία μεταξύ του Homo Ludens και του φιλοξενούμενού μας στο blog, ενός από τους επιφανέστερους εκπροσώπους της αθηναϊκής indie κοινότητας, που χρησιμοποιεί το ΠΠC προκειμένου να συμμετάσχει κι αυτός στην εν εξελίξει blogovision - πενήντα μπλόγκερ να ανταγωνίζονται για το ποιος έχει καλύτερα και πιο indie μουσικά αντανακλαστικά. Δεδομένου ότι δεν παίζει να προτείνει κάποιος στη λίστα του κάτι που να πλησιάζει έστω κατ' ελάχιστο την ιδιοφυΐα του Τζάνγκο Ράινχαρντ, τους κοιτάω με συγκατάβαση και τους αφιερώνω το κομμάτι με τον ταιριαστό τίτλο "si tu savais".
(Η φωτογραφία προέκυψε όταν έβαλα στο google images τις λέξεις si tu savais. Γι' αυτό έχει πλάκα το ίντερνετ).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου