Best Albums of 2008: #8Martha Wainwright
I Know You're Married But I've Got Feelings Too
(Zoe)
Βλέπω πράγματα στον ύπνο μου που ακόμη δεν έχω αποφασίσει αν είναι όνειρα ή εφιάλτες. Έρχεται, λέει, μια ξανθιά με τεράστια πόδια, άλλη μια με μια περίεργη άρπα στα χέρια και μια μελαχρινή, σχεδόν ανορεξική. Με απαγάγουν απ' το κρεββάτι μου και με στέλνουν στον Καναδά. Βρίσκομαι σ' ένα παγωμένο δωμάτιο στον τρίτο όροφο μιας ξενέρωτης πολυκατοικίας πάνω από μια άχρωμη πλατεία. Δεν βγαίνω ποτέ από 'κει μέσα. Όλη μέρα με βάζουν ν' ακούω τα τραγούδια τους. Και μου αρέσει!
Όσο κι αν ποζάρει προκλητική η Μάρθα Γουεϊνράιτ, όσο καλές σχέσεις κι αν έχει με το φακό, δεν πρόκειται να με συγκινήσει ποτέ ως γκόμενα. Το ίδιο και η στρουμπουλούλα Μπάσια Μπούλατ, το ίδιο και η ξερακιανή Feist. Mάλλον δεν μου πάνε οι Καναδέζες. Απ' την άλλη, είμαι ερωτευμένος και με τις τρεις. Πώς να μην τις ερωτευθείς, όταν γράφουν τέτοια πανέμορφα, ξεσηκωτικά, νεραϊδένια τραγούδια; Τη σκυτάλη στα μουσικά πράγματα παίρνει για φέτος η μικρή αδελφή του Ρούφους και όλα δείχνουν πως η ομάδα σκυταλοδρομίας του Καναδά πάει πάλι για μετάλλιο. Πιάνει την κιθάρα της και με δυο-τρία ακόρντα κάνει το μεγάλο της αδελφό να κοκκινίζει από ντροπή για τη φλυαρία του, βουτάει τις φωνητικές της χορδές σε μια κανάτα κρασί που κάποιος έκλεψε απ' το Actors' Studio και δραματοποιεί την κάθε της λέξη ακριβώς όπως της ταιριάζει. Ψιθυρίζει εκεί που πρέπει, μιλά δυνατά και καθαρά άλλες φορές, φωνάζει γλυκερά κάθε φορά που μιλά για αγάπες κι έρωτες. Πάνω απ' όλα γεμίζει ένα δισκάκι με υπέροχη folk-pop θυμίζοντας στην Τόρι Έιμος και την Κέιτ Μπους τα όμορφα εκείνα χρόνια τους. Πού 'ναι τα χρόνια -ωραία χρόνια; Π.Χρ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου