O Θείος Μπινγκ λέει:

"Οι γιορτές τέλος - τα κεφάλια μέσα. Του χρόνου πάλι!"
(ακολουθούν οι δικές μου δώδεκα μέρες των Χριστουγέννων)

1. Διάβασα κόμιξ και τίποτε άλλο εκτός από κόμιξ: Τη βιογραφία του Σκρουτζ Μακ Ντακ από τον Ντον Ρόσα (ανέλπιστα απολαυστικό) και συλλογές με περιπέτειες του Spirit, τόσο τις κλασικές του '40, του Γουίλ Άισνερ, όσο και τις καινούριες της αναβίωσης (αμφότερες αναμενόμενα απολαυστικές).
   
2. Αλλά δεν είδα την ταινία, που όλοι μου λένε ότι είναι άθλια. Για την ακρίβεια δεν πήγα σινεμά. Είδα όμως πολλές ταινίες - χριστουγεννιάτικες (φυσικά το It's a Wonderful Life ανήμερα). Α, και τον Γάμο των Μουσώνων. Άσχετο.
   
3. Είδα επίσης τους τρεις τελευταίους κύκλους του Frasier. Τώρα θα πρέπει να αρχίσω να τα ξαναβλέπω από την αρχή σε συνεχές rotation, εναλλάξ με το Friends.
4. Βρέθηκα στο Ψυχικό, σε σπίτι φίλου να θαυμάζω το πανέμορφο στεφάνι που στόλιζε το τζάκι του. Μετά έμαθα ότι είναι ένα λάφυρο από το καμένο δέντρο του Νικήτα, που περιμάζεψε η εξηκοντούτης θεία του, η οποία συνεπικουρεί τους κουκουλοφόρους. Ο εγκέφαλός μου ακόμη βγάζει καπνούς.
   
5. Παραμονή Χριστουγέννων έφαγα σε ένα όμορφο αλλά θλιβερά άδειο και θλιβερά μέτριο γαστρονομικά εστιατόριο του Χαλανδρίου με την ίδια παρέα που εδώ και καιρό σχηματίζουμε τον πιο πλήρη κατάλογο μετρίων εστιατορίων της Αθήνας.
   
6. Γιόρτασα τα εναλλακτικά γενέθλια φίλου, που έκλεισε ένα χρόνο από τότε που νίκησε την πιο τρομακτική ασθένεια που μπορούσε να προσβάλλει άνθρωπο. Έρρευσαν λίτρα γκλυβάιν εκείνο το βράδυ.
   
7. Άκουσα περισσότερο swing από όσο αναλογεί σε έναν άνθρωπο - για την ακρίβεια, ακόμη το αυτοκίνητό μου αντηχεί από Duke Ellington, Count Basie, Artie Shaw, Benny Goodman, Fletcher Henderson κ.ο.κ. Αλλά δεν βρήκα τραπέζι για την Lavay Smith στο Half Note. Γαμώτο.
   
8. Κατάφερα να κάνω περίπου σχολικές διακοπές. Κλείσαμε τεύχος στις 23/12 κι επιστρέψαμε στο γραφείο στις 2/1. Εντελώς απροετοίμαστοι.
   
9. Βρήκα άψογο πιανίστα για το μαγαζί. Που παίζει το Les Feuilles Mortes, το Ροζ Πάνθηρα, το Χορό με τη Σκιά Μου και το Man Who Sold the World. Σε τζαζ.
   
10. Έζησα χωρίς ειδήσεις, χωρίς τηλεόραση, χωρίς εφημερίδες. Ακόμη και το #griots του twitter έριξε τους ρυθμούς ραγδαίας ενημέρωσης.
    
11. To 2009 με βρήκε σε ένα υπέροχο σπίτι πίσω από το Μουσείο, ανάμεσα σε χαρωπούς αγνώστους, να χορεύω με το ντισκοειδές μου ύφος το πιο αλλόκοτο playlist που υπάρχει (hint: ακούστηκε το comme ci comme ca της Ευρυδίκης αλλά και το light my fire των Doors - με μικρή απόσταση μεταξύ τους), συνεπικουρούμενος από την Αμάντα.
12. Το φλουρί έπεσε στη γάτα. Κάτι που θεωρώ ως μάλλον καλό.