16 Απρ 2009

Η μαμά μου, ο Θεός και ο Μαραντόνα

Το πρωί η μαμά μου με ενημέρωσε τηλεφωνικώς ότι έχει μαγειρέψει χταποδάκι με μακαρονάκι κοφτό. Το μεσημέρι πέρασα να πάρω ένα πιάτο, πριν κατεβώ (για να το καταβροχθίσω) στο γραφείο. "Νόμιζα ότι θα περνούσες το βράδυ", μου είπε σχεδόν δυσαρεστημένη -παρά την έκπληξη. "Για να πάρεις και αυγά που θα βάψω τώρα και να ερχόσουν και από την εκκλησία μας να προσκυνήσεις τον σταυρό".

Παρντόν;

"Μα τι είσαι παιδί μου εσύ, άθεος;". Χα! Ξεκίνησε η γνωστή συζήτηση που κάνουμε κάθε μεγάλη Πέμπτη. Και τώρα κατάλαβα ότι το πρωινό τηλεφώνημα ήταν παγίδα. Δεν πήρε για να μου πει για το χταποδάκι, αλλά για να μάθει αν έφαγα bacon & eggs για breakfast. Αλλά την πάτησε, γιατί είχα απλώς χλαπακιάσει κάτι φέτες ψωμί με Μερέντα (πήρα είδηση ότι πλησίαζε η ημερομηνία λήξεως και είπα να μην την αφήσω να πάει χαμένη). Δήλωσα με όσο μεγαλύτερη σαφήνεια μπορούσα ότι δεν θα πήγαινα να φιλήσω τα ποδαράκια του Χριστούλη το βράδυ και αποχώρησα με το ταπεράκι που περιείχε το χταποδάκι και το κοφτό μακαρονάκι ανά χείρας.

Οδηγώντας προς το γραφείο ξανασκέφηκα τα λόγια της: "Κι αν πάθεις κάτι σοβαρό, χτύπα ξύλο, δεν θα ζητήσεις από τον Θεό να σε βοηθήσει;" Προσπάθησα ξανά να καταλάβω τι εννοεί. Δηλαδή κάθε φορά που έχει δυστυχίες η μάνα μου φέρνει στο νου της την παρακάτω εικόνα, προσεύχεται, και όλα διορθώνονται;

Μπα. Μάλλον απλά πιστεύει σε άλλο δόγμα.

3 σχόλια:

Nikos Fotakis είπε...

Στη φωτογραφία, ο Μερεντόνα το σώμα και το αίμα του οποίου μετέλαβε ο Homo Ludens σήμερα, Μεγάλη Πέμπτη

Homo Ludens είπε...

Γι' αυτό είμαι περήφανος για τον Mr. Arkadin και γι' αυτό το blog: Πάντα πιάνει τα μηνύματα που κρύβονται πίσω από τις γραμμές!

duendes είπε...

Βασικά, σ'αυτήν την φωτογραφία ο Σαντα Μαραντόνα, είναι ακόμα σε ..Τριαδική φάση, πριν αποβάλλει από την Ύπαρξη του, το Άγιο Πνεύμα και τον Μέσσι.