Shall we overcome?

Δηλαδή...

...αν το ΚΚΕ δεν επέμενε να διεκδικεί το μονοπώλιο αριστεροσύνης, έριχνε ελάχιστο νερό στο κρασί του, έστω για την προεκλογική περίοδο και σταματούσε να αντιμετωπίζει τα υπόλοιπα αριστερά κόμματα σαν λεπρούς.

...αν ο ΣΥΡΙΖΑ ενδιαφερόταν περισσότερο να συνεργαστεί με τους Οικολόγους Πράσινους (λόγου χάρη) αντί με το ΔΗΚΚΙ (για όνομα του Θεού)

...αν όλοι οι πυροβολημένοι ξέμπαρκοι της αριστεράς, από τους ελαφρώς σοβαρούς (ΜΕΡΑ, ΕΝΑΝΤΙΑ και δε συμμαζεύεται) μέχρι τους αμετανόητους (μ-λ ΚΚΕ μ-λ κ.ο.κ.) δεν επέμεναν να θεωρούν τα "μεγάλα" κόμματα της Αριστεράς σαν παραμάγαζα του συστήματος.

και τολμούσαν να συνεργαστούν για μια γαμημένη φορά στην ηλίθια ζωή τους

τώρα θα είχαμε έναν μεγάλο αριστερό σχηματισμό που θα μάζευε το 20% των ψήφων

και το σκηνικό θα ήταν όντως διαφορετικό.

Ενώ τώρα το θέμα είναι ότι παίρνει έδρα επικρατείας ο ΣΥΡΙΖΑ, και θα έχουμε στη Βουλή τον Γιάννη Μπανιά!

Τι κρίμα που είναι όλοι μαλάκες, ακόμα και στις καλύτερες στιγμές τους...

Εν πάση περιπτώσει, η από δω πτέρυγα του Πο Πο Culture συγχαίρει την αριστερά για τις εκλογικές της επιδόσεις και της αφιερώνει τα αγαπημένα free jazz αντάρτικα του μεγάλου Charlie Haden - και την εκδοχή του Bruce Springsteen, για να μη φρικάρει η πιο lifestyle φράξια (sorry, "τάση") του ΣΥΡΙΖΑ.

• ΥΓ: οφείλω μια εξήγηση για την φωτογραφία στην κορυφή. Έβαλα στο google images τις λέξεις "Γιάννης Μπανιάς" και μου βγήκε αυτό, με λεζάντα κάτι για τα "μπάνια του λαού". Δεν μπόρεσα να αντισταθώ -- και σε τελική ανάλυση, αφού δεν βάζει ο Ludens βυζιά εδώ μέσα, θα βάλω εγώ.
• update: είχα ξεχάσει να ανεβάσω ένα κομμάτι: το Song for Che, από τον Charlie Haden και την Liberation Music Orchestra. Βενσερέμος, που λένε...