Φωτογραφίες του Steven Meisel από την ιταλική Vogue. Για τέσσερις λόγους:
α. μετά το χθεσινό με τη Φώφη, όφειλα κάτι πιο σέξι και στιλάτο στο κοινό του "Πο Πο Culture!"
β. στα περιοδικά δουλεύω, δεν μπορώ να μείνω ασυγκίνητος μπροστά σε κάτι πρωτότυπο (και ωραίο, εννοείται)
γ. τώρα που θα οριστεί καινούργιος Υπουργός Δημοσίας Τάξεως, νά 'χει κάτι ο Βύρων να στολίζει το δωμάτιό του και να θυμάται τη δική του θητεία
δ. σήμερα έχω τα γενέθλιά μου και είπα να μου κάνω ένα δώρο: να αράξω λίγο στην καρέκλα μου στο γραφείο και να ΜΗΝ σκέφτομαι τη δουλειά...
8 σχόλια:
Χρόνια πολλά!! Keep it up!
Είσαι όμως σίγουρος ότι θα ορκιστεί καινούριος υπουργός δημοσίας τάξης;
Εμείς στα γυναικεία περιοδικά την Ιταλική Vogue την προσκυνάμε ως το περιοδικό που δεν θα μπορέσει ποτέ να υπάρξει στην Ελλάδα - άψογη αισθητική και μοναδικό, σοβαρό layout. Για να μην πω ότι διαθέτει τις πιο "ψαγμένες" πολιτιστικές σελίδες στον ευρωπαϊκό τύπο...
Όσο για τον Βύρωνα, alexander, παραμένει στη θέση του γιατί η κυβέρνηση δεν θέλει να παραδεχτεί καμία από τις συνεχείς ήττες που της έχει επιφέρει η θητεία του. Με άλλα λόγια, δεν έχει σημασία ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση, το μόνο βέβαιο είναι ότι θα έχουμε άλλο υπουργό.
@ alexander: Ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου. Την απάντηση για το Βύρωνα στην έδωσε ο Zelig. Σύντομα θα σου δώσω κι εγώ την έγκυρη πρόβλεψή μου για το ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση. Βασικά, θα δώσω ακριβή ποσοστά κομμάτων -ήδη έχω γράψει 39% για το ΠΑΣΟΚ- και εσύ θα κάνεις τους υπολογισμούς σου και θα δεις ποιος θα βγει. Μη γελάς. Το 2004 που δούλευα στην "Καθημερινή", στήσαμε ένα μίνι-στοίχημα με τα παιδιά από το ΣΚΑΪ. Έβαλαν όλοι από ένα εικοσάρικο και έγραψαν σε ένα χαρτί τα ποσοστά που περίμεναν ότι θα έπαιρναν τα 5 πρώτα κόμματα. Μάντεψε ποιος ήταν ο ένας από τους δύο νικητές (ο άλλος ήταν ο Γιάννης Αλαφούζος...)
@ zelig: Ποιο άλλο ιταλικό περιοδικό με διεθνές όνομα στέκεται ψηλότερα από το μέσο όρο των "αδελφών" του ανά τον κόσμο; Γιατί αυτά που έχω εγώ στο μυαλό μου είναι θλιβερά κατασκευάσματα. Πράγμα που κάνει το παράδειγμα της ιταλικής Vogue ακόμη πιο σημαντικό!
Και πού να ξέρω όλες τις ιταλικές εκδόσεις διεθνών τίτλων; Για τι με πέρασες; Για κανένα αρρωστάκι περιοδικάκια;
[να ζήσεις!!!!]
Σκέφτομαι αυτό που ρώτησες όλο το βράδυ (ναι, τέτοιος είμαι) και τείνω στο εξής θέσφατο: όπως οι εφημερίδες δεν είναι ποτέ εθνικές, αλλά τοπικές, αναφέρονται σε πόλεις και δεν έχουν νόημα έξω από αυτές, έτσι και τα περιοδικά αναφέρονται μόνο σε συγκεκριμένες υποκουλτούρες - όσο μαζικές κι αν είναι αυτές. Όσες δεκαετίες κι αν περάσουν, τα περιοδικά κουβαλάνε στο DNA τους την εποχή που δημιουργήθηκαν και το κλίμα στο οποίο ευδοκίμησαν. Το Vanity Fair είναι πάντα η Νέα Υόρκη του μεσοπολέμου, το Elle το μεταπολεμικό Παρίσι, η Vogue και το Harper's Bazaar η ελίτ της αμερικανικής μόδας, το Rolling Stone το Σαν Φρανσίσκο του '60 κ.ο.κ.
Είναι κι αυτά τοπικά, με άλλα λόγια. Οι "διεθνείς" εκδόσεις είναι εξ ορισμού παρωδίες - η μοναδική εξαίρεση στον κανόνα που βλέπω είναι μάλλον η ιταλική Vogue...
@ enteka: Ευχαριστώ πολύ!
@ zelig: Κι εγώ κάθισα και το σκέφτηκα, αλλά για άλλη μια φορά εξέφρασες τα πάντα με τόσο σαφή και εύστοχο τρόπο, που δεν έχει κανένα νόημα να παραθέσω τις δικές μου σκέψεις. Όντως, η εξαίρεση είναι η ιταλική Vogue και όντως, αυτή τη στιγμή το Monocle είναι το καλλίτερο περιοδικό ακριβώς γιατί είναι το μόνο που εκφράζει το πνεύμα του καιρού του...
Αυτό δε που μου κάνει εντύπωση είναι το πώς ξαφνικά αποφασίζουν μετά από δεκαετίες να βγάλουν μαζικά "διεθνείς" εκδόσεις κάποια περιοδικά. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να υπάρχει γερμανικό Vanity Fair (μηνιαίο), με εξώφυλλο την Άνγκελα Μέρκελ, ούτε, πολύ περισσότερο ιταλικό, εβδομαδιαίο με ύλη ανάμεσα στο VF και το Gente, το Chi κι όλα αυτά τα ιταλικά λαϊκά περιοδικά. (βέβαια, έχει στήλη με συμβουλές η Mina, η οποία είναι ημίτρελη πλέον, κι αυτό έχει πλάκα...)
Πολύ περισσότερο δεν καταλαβαίνω τι ζόρι τραβάει το Rolling Stone, που τριάντα χρόνια μετά τη γέννησή του, κι ενώ στην αμερική περνά την κλιμακτήριο, έχει σπείρει μέσα σε επτά χρόνια ιταλική, γερμανική, γαλλική και ισπανική έκδοση. Γιατί; (και γιατί όχι ελληνική;)
Δημοσίευση σχολίου