Είμαι 31. Αυτή είναι η πέμπτη φορά που θα ψηφίσω στις βουλευτικές εκλογές - κι έχω βαρεθεί. Με ενοχλεί πάρα πολύ να επιλέγω την πιο ανώδυνη λύση, αυτή που θα με γλιτώσει από τις ενοχές, που θα μου επιτρέπει να λέω "τουλάχιστον δεν τους ψήφισα". Έχω βαρεθεί την αρνητική ψήφο. Στα 31 μου (χωρίς να θεωρώ ότι η ψήφος είναι θέμα ηλικίας) έχω την ελάχιστη απαίτηση από το κόμμα που ψηφίζω να έχει μια σαφή ιδέα για τη διακυβέρνηση της χώρας. Εκτιμώ την χρησιμότητα της αντιπολίτευσης και χαίρομαι όταν κάποιο κόμμα κάνει σοβαρή αντιπολίτευση, με στοιχεία και επιχειρήματα, αλλά δεν μου αρκεί. Δεν μου αρκεί να διεκδικεί κάποιος βασικό μισθό χιλίων ευρώ χωρίς να μπορεί να πει με σχετική ακρίβεια, από πού θα προκύψει αυτό το ποσό, σε μια χώρα που δεν παράγει τίποτα.
Αυτή είναι μια σκέψη που με βασανίζει καιρό τώρα. Είχα απομακρυνθεί από τα "μικρά" κόμματα και σκεφτόμουν πως η λύση είναι να προσανατολιστούμε στα κόμματα εξουσίας - κι όταν λέω να προσανατολιστούμε, εννοώ να κλείσουμε τη μύτη μας και να βουτήξουμε στα σκατά, εμείς και οι όμοιοί μας, ελπίζοντας ότι θα καταφέρουμε κάτι. Αντιλαμβάνομαι το αντεπιχείρημα "όποιον ανακατεύεται με τα σκατά, τον τρώνε τα γουρούνια" (δηλ. δεν υπάρχει περίπτωση να επιβιώσει σοβαρός άνθρωπος στην κρεατομηχανή του πολιτικού συστήματος χωρίς να μετατραπεί σε παχύδερμο), αλλά είμαι σίγουρος ότι προτιμώ έναν Homo Ludens πχ βουλευτή μεγάλου κόμματος, βαθιά αλλοτριωμένο και πλήρως διεφθαρμένο, από τον Βενιζέλο και τη Ντόρα.
Εν πάση περιπτώσει, δεν είναι της παρούσης στιγμής αυτή η συζήτηση. Γιατί, μετά την καταστροφή της Πελοποννήσου (και της Εύβοιας και της Πάρνηθας και της Πεντέλης κ.ο.κ.) επέστρεψα κι εγώ στο concept "ψήφος διαμαρτυρίας". Καταλαβαίνω ότι, σήμερα περισσότερο από ποτέ, είναι σημαντικό να "τιμωρήσουμε" τα μεγάλα κόμματα - όχι ότι καταλαβαίνουν από τέτοια, βέβαια. Οπότε θα ψηφίσω ξανά ένα κόμμα που δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να κληθεί να κυβερνήσει, που σημαίνει ότι μπορεί να λέει ό,τι βλακεία θέλει, αρκεί να κάνει αντιπολίτευση - και για μια ακόμη φορά, θα χτυπάω το κεφάλι μου στον τοίχο ακούγοντας μαλακίες.
Τα 'πα και ξεθύμανα. Άντε τώρα να δούμε και τις προβλέψεις του Homo Ludens.
4 σχόλια:
Εντάξει ρε φίλε, συμφωνούμε. Αλλά από αυτό μέχρι να ψηφίσεις τις ασυναρτησίες του Αλαβάνου, είναι τρία ηλιακά συστήματα δρόμος. Ενώ η Αλέκα τα λέει τόσο μα τόσο σωστά...
Συμφωνώ σε ένα πράγμα: η ψήφος στο ΚΚΕ δεν είναι επ' ουδενί λόγω μια χαμένη ψήφος. Με όλους τους άλλους παίρνεις ένα ρίσκο - με το ΚΚΕ όχι: αγοράζεις ακριβώς αυτό που πληρώνεις.
Έχω όμως ένα πρόβλημα: πιστεύω πολύ στην αντιπροσωπευτική κοινοβουλευτική δημοκρατία για να ψηφίσω ένα κόμμα που είναι δογματικά αντίθετο μ' αυτήν - και που θεωρεί ότι το concept Σοβιετική Ένωση δεν ήταν και τόσο κακή ιδέα...
Άσε που στο ψηφοδέλτιο της Β' Αθηνών του (γελοίου) ΣΥΡΡΙΖΑ υπάρχουν τρία πρόσωπα που ψιλοσυμπαθώ.
Πρόσεξες το lapsus Σύρ(Ρ)ιζα;
Αχαχαχαχαχαα
Δημοσίευση σχολίου