Με αφορμή το remake του κινηματογραφικού Fame που θα βγει στα σινεμά αυτό το φθινόπωρο (στη φωτογραφία, το νέο cast ποζάρει για το Vanity Fair) θυμήθηκα το κόλλημα που έτρωγα με τη σειρά. 
Και κυρίως με την τσελίστρια Τζούλι Μίλερ, τη μοναχική, μελαγχολική καστανόξανθη που είχε έλθει απ' το χωριό και την οποία υποδυόταν η Λόρι Σίνγκερ. Η απουσία της από την ταινία ήταν ο μοναδικός λόγος που δεν αγάπησα ποτέ το αρχικό "Fame". Ελπίζω να την έχουν υπολογίσει στο remake!Αν και, ό,τι και να έχουν κάνει, τρέμω στην ιδέα της αναβίωσης της σχολής που είχε για καθηγητή τον παμμέγιστο Μπέντζαμιν Σορόφσκι, στην εποχή του "Pop Idol" και του "Ελλάδα/Βρετανία/Μογγολία έχεις ταλέντο"...
2 σχόλια:
Εμένα η αγαπημένη μου ήταν η Κόκο - μια πηγή ενέργειας και ζωώδους σεξουαλικότητας, εξωτική όσο κάθε γυναίκα στα μάτια μου, εκείνη την εποχή. Βέβαια, η Λόρι Σίνγκερ ευθύνεται σε μεγάλο βαθμό για τον φετιχισμό του τσέλου (αν και δεν είμαι σίγουρος αν δεν πηγαίνει ανάποδα - αν δηλαδή δεν διαλέξανε μια σέξι τσελίστρια, ακριβώς ΕΠΕΙΔΗ οι τσελίστριες θεωρούνται σέξι). Πάντως, ξαναβλέποντάς την μετά από καιρό, διαπιστώνω ότι (α) το πρόσωπό της έχει κάποιες γωνίες που το κάνουν πιο σκληρό από ό,τι θυμόμουν και (β) μου έχει λείψει. Τι να κάνει άραγε η Λόρι Σίνγκερ σήμερα; Έπαιξε πουθενά μετά το Footloose, τον "Άνθρωπο με το κόκκινο Παπούτσι" και το "Short Cuts" του Όλτμαν;
Λιρόι!!!!!
Ω θεέ μου.
Τον είχα ξεχάσει τελείως.
Σκοτωνόμασταν με την αδερφή μου για πάρτη του (δώδεκα χρόνια ωριμότερη εκείνη εντωμεταξύ).
Δημοσίευση σχολίου