Το έχεις πιάσει το νόημα νομίζω πια: Το πρωτοποριακό σήμερα στη μουσική είναι είτε μια απ' ευθείας μετάβαση στη δεκαετία του '80, είτε ένα κοκτέιλ electronica και rock. Είτε και τα δύο μαζί. Οι Passion Pit δεν βιάζονται να επιστρέψουν στα '80s. Προτιμούν να ακολουθήσουν το παράδειγμα των MGMT, αλλά μέχρις ενός ορίου. Δεν γίνονται Empire of the Sun, για να καταλάβεις. Πιο πολύ Yeasayer και Caribou θυμίζουν, αλλά στο εξαιρετικά χαρούμενό τους -να η μόνη τους «εϊτίλα», η μπόλικη χαρά.
Αν δεν σε εκνευρίσει ο ανδόγυνος τρόπος που τραγουδάει ο Μάικλ Αγγελάκος (που δεν θα σε εκνευρίσει, γιατί το παιδί είναι συμπατριώτης και θες να τον στηρίξεις), τότε το "Manners", το ντεμπούτο άλμπουμ των Passion Pit θα το χορέψεις σαν τρελλός. Αντικειμενικά δεν είναι για να σκίζεις καλσόν και κιλότες, το έκανες πέρσι με τους MGMT που έβγαλαν όντως δισκάρα, αλλά είναι ό,τι πρέπει για θερινό ξεσάλωμα. Το έχουν πάρει ήδη είδηση και οι DJs -θα το ακούσεις πολύ φέτος στο νησί. Προετοιμάσου.
*Ο Homo Ludens ετοιμάζει μπαγκάζια και τριμάρει πανιά ακούγοντας ολόφρεσκες μουσικές. Κάθε μέρα διαλέγει κι ένα καινούργιο άλμπουμ για να πάρει μαζί του στο νησί. Την ενδέκατη ξεσκαρτάρει κι όσα έμειναν απ' έξω, για το iPod shuffle που θα έχει στο καράβι!
1 σχόλιο:
Έλα ρε συ είναι γτπ.
Δημοσίευση σχολίου