Όνειρο σε σπιράλ

Ντάουτζεν, δεν σε ξύνει το γρασίδι;

Ενα σύννεφο κουνούπια, υπέρηχοι, ομαδικές κινήσεις σαν παραισθησιογονοκινούμενο σπιράλ, πτήση μιας ώρας, επτάμισι με οκτώμισι κάθε βράδυ, κάθεσαι και τα χαζεύεις, αλλά καλύψου, οι βαμπιρικές τους διαθέσεις δεν θα χαριστούν στη μαυρισμένη σου σάρκα. /Παράξενος ο τρόπος που έρχεσαι σε επαφή με τη φύση: καιρός για αναθεωρήσεις.
Κλέβεις χείλη στο Caprice. Φιλί με γεύση μοχίτο, φιλί με γεύση Cosmopolitan, φιλί με ντάκιρι φράουλα, με dry martini, πικρό φιλί με Heineken. Είναι όλες τόσο πρόθυμες. Κι εκείνη; Τι να πίνει εκείνη δυο βήματα πιο πέρα, στο Galleraki; Κοντεύεις να ξεχάσεις τη γεύση της. Ο ήλιος δύει στη Μικρή Βενετία, το κύμα στροβιλίζεται σ’ ένα αφρώδες σπιράλ, αλατίζει το λευκό σου Lacoste, σπιράλ κι εσύ από φιλί σε φιλί, ίσως αλατίζει και το λεπτό της χέρι, ίσως κοκκινίζει το σμαράγδι των ματιών της. Δεν θα κάνεις τα δυο βήματα. Δεν θα πας πιο πέρα. Θα συνεχίσεις να κλέβεις φιλιά στο Caprice. Σπιράλ από κορίτσι σε κορίτσι. /Παράξενος ο τρόπος που φλερτάρεις: καιρός για νοικοκύρεμα.
Αναπνέεις τα μποφόρ. Πολλά, πολλά μποφόρ. Χαϊδεύεις το NeilPryde. Πολλά μποφόρ, μικρό πανί. Καβαλάς τη σανίδα σου. 120 λίτρα, απογειώνεσαι. Αλλη μια μπότζα και βγαίνεις, πρέπει ν’ ανανεώσεις το αντηλιακό. Vanity Fair με δακτυλιές Coppertone στην ακτή, το άλλο χέρι έχει βουτήξει στην άμμο. Αλλη μια σελίδα και μπαίνεις, πρέπει να βελτιώσεις την μπότζα σου. Βγάζεις τα κατακόκκινα Wayfarers και το βλέμμα σου καρφώνεται στην άμμο. Τόση ώρα σχεδίαζες ένα σπιράλ. /Παράξενος ο τρόπος που χαλαρώνεις στις διακοπές σου: καιρός για νέες παρέες.

Ντάουτζεν, δεν κρυώνεις έτσι, γυμνή;
Αγόρια και κορίτσια, ένα σπιράλ γύρω απ’ τη φωτιά. Μηχανές κρος και κράνη αφημένα πιο πέρα, Ραλφ Μάτσιο και οι «κακοί», μία παρέα, μουσική από κασετόφωνο. Καράτε Κιντ στο θερινό. Σχοινιάς. Με πράσινες εσπαντρίγιες και παγωτό γρανίτα λεμόνι. Εχεις κλειδώσει το ποδήλατο στο απέναντι συρματόπλεγμα; /Παράξενος ο τρόπος που θυμάσαι: καιρός για να ζήσεις το μέλλον.
Ψιθυρίζουν οι ευκάλυπτοι στην «Αθηναία», βουίζουν τα παιδιά στη Χάρητος, σπιράλ οι σκάλες που ανεβαίνει τρέχοντας η Κιμ Νόβακ, σπιράλ το βέρτιγκο του Τζέιμς Στιούαρτ. Σπιράλ μπέρδεμα τα ζωγραφισμένα φύλλα στον τοίχο της πολυκατοικίας που κρύβει το θερινό απ’ τους πολλούς. Σπιράλ χαϊδολόγημα κάτω απ’ τη φούστα της. Τελευταία αθηναϊκή φούστα. Αύριο τέτοια ώρα θα βρίσκεσαι στο φέρι μποτ. /Παράξενος ο τρόπος που αποχαιρετάς: καιρός να πάρεις τηλέφωνο τους γονείς σου.

Ντάουτζεν, δεν φοράς παπούτσια;
Βραχνιάζεις ουρλιάζοντας ακατάληπτους ήχους. Καις χιλιάδες θερμίδες παίζοντας air guitar. Βρωμίζεις το t-shirt σου με νερωμένη μπίρα και τον ιδρώτα του διπλανού. Σπιράλ σημάδι στο στήθος. Κλείνεις τα μάτια σαν να βρίσκεσαι εσύ πάνω στη σκηνή. Μετά τους Klaxons έχει και Jarvis, έχει και Royksopp. Κράτα δυνάμεις. /Παράξενος ο τρόπος που ονειρεύεσαι: καιρός για ταξίδι.
Αντιστέκεσαι στο «σκέτο πουκαμισάκι». Σφίγγεις το παπιγιόν με τα σπιράλ σχέδια, τακτοποιείς την ποσέτ στην τσέπη του σακακιού, ξεμυτίζεις στη ζέστη. /Παράξενος ο τρόπος που ντύνεσαι στο γάμο του κολλητού σου: καιρός να γελάσεις με τους άσχετους.
Παίρνεις στα χέρια το σπιράλ για τα κουνούπια. Σπάει. /Καθόλου παράξενο. Καιρός για διακοπές.

Ντάουτζεν, δεν θα έλθεις φέτος στην Πάρο;
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΧΡΙΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

(Exitorial, GK Ιουλίου 2009 - Κυκλοφορεί την Κυριακή 5/7)